Wyrok NSA z dnia 19 marca 2015 r., sygn. II OSK 1989/13

Orzeczenie lekarskie stanowi jedyny wiarygodny środek dowodowy służący stwierdzeniu choroby zawodowej, jeśli nie budzi wątpliwości w świetle pozostałych dowodów. Organy administracji są związane ustaleniami orzeczeń diagnostycznych i nie dysponując przeciwdowodami, które mogłyby orzeczenia te podważyć, nie mają w tym zakresie podstaw do przyjęcia, iż rzeczywisty stan zdrowia skarżącej kształtuje się odmiennie od wyników badań stanowiących podstawę orzeczeń lekarskich.

Teza od Redakcji

Dnia 19 marca 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska sędzia NSA Małgorzata Stahl /spr./ sędzia del. NSA Zygmunt Zgierski Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lutego 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 1489/12 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 lutego 2013 r. oddalił skargę M. S. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] kwietnia 2012 r. w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że decyzją z dnia [...] października 2010 r. Lubelski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Lublinie orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u M.S. choroby zawodowej wywołanej działaniem promieniowania jonizującego - "zaćmy popromiennej", wymienionej w poz. 16 pkt 5 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 105, poz. 869). W uzasadnieniu decyzji organ powołał się na orzeczenie lekarskie z dnia [...] października 2006 r. i z dnia [...] grudnia 2009 r. jednostki orzeczniczej pierwszego stopnia tj. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Lublinie oraz orzeczenie lekarskie z dnia [...] kwietnia 2007 r. i orzeczenie lekarskie z dnia [...] września 2010 r. jednostki orzeczniczej drugiego stopnia tj. Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi o braku podstaw do rozpoznania u M. S. zatrudnionej ostatnio w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w P., ul. [...], na stanowisku technika rtg - choroby zawodowej wywołanej działaniem promieniowania jonizującego, tj. "zaćmy popromiennej". Wskazano, że z zebranego materiału dowodowego wynika, iż M. S. zatrudniona była na stanowisku technika rtg w SP ZOZ P. od [...] września 1979 r. z 5 letnią przerwą urlopu macierzyńskiego, a więc 26 lat pracowała w kontakcie z promieniowaniem jonizującym, które jak wykazywały dozymetry indywidualne i pomiary napromieniowania jonizującego wykonywane na stanowiskach pracy przy aparatach rtg nie przekraczało dopuszczalnych dawek ustalonych, jako dawki bezpieczne, nie powodujące zmian chorobowych.