Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2015 r., sygn. II OSK 1601/13

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wielokrotnie podkreślano, że uprawnionym do zgłoszenia zarzutu niebrania udziału w postępowaniu administracyjnym bez swojej winy jest wyłącznie ta osoba, która domaga się uczestnictwa w takim postępowaniu.

Teza od Redakcji

Dnia 30 stycznia 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska sędzia del. WSA Marek Wroczyński /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 marca 2013 r. sygn. akt II SA/Op 32/13 w sprawie ze skargi Z. F. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 marca 2014 r., sygn. II SA/Op 32/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę Z. F. na decyzję Wojewody O. z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta O. z [...] września 2012 r. o wymeldowaniu skarżącego z pobytu stałego przy ul. I. Ł. [...] w O..

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych przyjętych przez Sąd I instancji:

Postępowanie w sprawie zostało zainicjowane na wniosek M. B. z dnia 10 lutego 2012 r., w którym zwróciła się o wymeldowanie jej byłego męża Z. F. pobytu stałego w przedmiotowym lokalu, podając że od 1986 r. przebywa on w Niemczech. Wyjaśniła, że na podstawie orzeczenia sądowego z dnia [...] marca 2004 r., sygn. akt [...] wydanego w sprawie o podział majątku, zgodnie ze wskazaniem sądu spłaciła byłego męża i uzyskała wyłączne prawo do domu.

Organ I instancji ustalił, że Z. F. od wielu lat nie zamieszkuje w domu przy ul. Ł. [...]. Podczas pobytu w kraju przebywa poza miejscem zameldowania na pobyt stały. Nie był widywany od około dziesięciu lat. O opuszczeniu przez niego miejsca pobytu stałego pomocne okazały się zeznania mieszkańca domu położonego w sąsiedztwie, który identyfikuje go jako osobę zamieszkującą tam do czasu sprawy rozwodowej i podziału majątku. Jednak najbardziej miarodajne okazały się, w ocenie organu, zeznania H. W., z których wynika, że Z. F. od wielu lat koncentruje swoje sprawy życiowe poza miejscem zameldowania na pobyt stały, a podczas pobytu w kraju przebywa u swojej matki przy ul. P. w O., a także bywa u świadka - H. W., przy czym pobyt ten jest związany z wypoczynkiem. Jednocześnie organ I instancji stwierdził, że w trakcie postępowania nie ujawniła się żadna informacja, z której wynikałoby, że skarżący podjął skuteczne kroki prawne przeciwdziałające ewentualnym czynom bezprawnym (wymiana zamków w drzwiach) byłej żony, zmierzającym do uniemożliwiania mu zamieszkiwania w domu przy ul. Ł. [...]. W szczególności nie występował on z powództwem cywilnym w związku z utrudnianiem mu zamieszkiwania w rzeczonym lokalu.