Wyrok NSA z dnia 3 września 2015 r., sygn. II OSK 127/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie sędzia NSA Bożena Popowska sędzia del. WSA Dariusz Chaciński /spr./ Protokolant starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska po rozpoznaniu w dniu 3 września 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 sierpnia 2013 r. sygn. akt II SA/Gl 865/13 w sprawie ze skargi W. R. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 21 sierpnia 2013 r., sygn. akt II SA/Gl 865/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę W. R. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] lutego 2013 r. w przedmiocie wymeldowania.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujący stan sprawy.

Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. wydaną na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.) Prezydent Miasta K. orzekł o wymeldowaniu z pobytu stałego W. R. z lokalu nr [...] przy ulicy M. [...] w K. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że postępowanie w sprawie wymeldowania wszczęte zostało na wniosek P. K. i G. P., właścicieli lokalu nr [...] przy ulicy M. [...], którzy podali, że W. R. nie przebywa w tym lokalu od sierpnia 2012 r. Podali również, że prawo do lokalu nabyli na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego K. w K. z dnia [...] maja 2012 r., [...] (spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego).

Organ ustalił, że w dniu [...] sierpnia 2012 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Ż. dokonał eksmisji W. R. z przedmiotowego lokalu. Dalej stwierdził, że podstawowym kryterium oceny zamieszkiwania w lokalu jest rzeczywiste ześrodkowanie interesów życiowych strony. Zamieszkiwanie to przebywanie w sensie fizycznym oraz wola (zamiar) stałego pobytu (tak NSA w wyroku z dnia 23.10.2002 r., II SA/Ka 2807/00). Zamieszkiwaniem jest zatem taki stan faktyczny, w którym osoba przebywa w określonym lokalu z zamiarem pobytu stałego, ma w nim zgromadzone swoje rzeczy osobiste, majątkowe, stołuje się w nim, nocuje, prowadzi gospodarstwo domowe, a lokal stanowi centrum spraw życiowych tej osoby, nie zaś tylko miejsce zameldowania. Wyjaśnił też organ, że ewidencja ludności ma odzwierciedlać stan rzeczywisty, a nie pozorny, odnoszący się do przebywania określonej osoby pod oznaczonym adresem. W konsekwencji organ stwierdził, że W. R., mimo iż opuścił mieszkanie przy ulicy M. [...] w K., nie dopełnił obowiązku wynikającego z art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych i nie wymeldował się z pobytu stałego, chociaż był do tego wzywany. W związku z tym w rozpatrywanej sprawie zostały spełnione warunki przewidziane w art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych do wymeldowania W. R.