Wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2015 r., sygn. II OSK 2614/14

W judykaturze podkreśla się, że w skardze kasacyjnej należy określić jednostkę systematyczną aktu normatywnego, w którym został zawarty dany przepis, jaki konkretny przepis prawa został naruszony.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędzia del. WSA Katarzyna Golat Protokolant: asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2015r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej E. Z. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 czerwca 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 419/14 w sprawie ze skargi E.Z. na uchwałę Odwoławczej Komisji Bioetycznej w Warszawie z dnia 12 września 2011 r. nr OKB-06/2011 w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o stwierdzenie nieważności opinii komisji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 419/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: WSA) w Warszawie odrzucił skargę E. Z. na uchwałę Odwoławczej Komisji Bioetycznej przy Ministrze Zdrowia (dalej: OKB) w Warszawie z dnia 12 września 2011 r. znak OKB-06/2011 w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o stwierdzenie nieważności opinii komisji. Postanowienie to zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Postanowieniem w sprawie II OSK 1579/12 z dnia 17 grudnia 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił postanowienie WSA w Warszawie z dnia 21 marca 2012 r., VII SA/Wa 2665/11 odrzucające skargę E. Z. na uchwałę OKB w Warszawie z dnia 12 września 2011 r. znak OKB-06/2011 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania sądowi wojewódzkiemu. W uzasadnieniu swego postanowienia Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że E. Z. wniosła skargę na uchwałę OKB z dnia 12 września 2011 r., odrzucającą wniosek o stwierdzenie nieważności uchwały z dnia 6 maja 2004 r. Komisji Bioetycznej przy Centrum Onkologii - Instytutu Marii Curie-Skłodowskiej w Warszawie (dalej także: Komisja Bioetyczna) - w sprawie wyrażenia pozytywnej opinii na temat badania klinicznego pod nazwą "30/2004". Tymczasem sąd I instancji, odrzucając skargę przedstawił argumentację, która dotyczy dopuszczalności skargi na uchwałę Komisji Bioetycznej z 6 maja 2004 r. Niedopuszczalność skargi na uchwałę z 6 maja 2004 r. nie przesądza o niedopuszczalności skargi na uchwałę OKB z dnia 12 września 2011 r. nr OKB-06/2011, którą odrzucono wniosek o stwierdzenie nieważności tej uchwały. Sąd I instancji przed odrzuceniem skargi na ww. uchwałę OKB, powinien ocenić czy podmiot ten jest organem administracji publicznej oraz czy podjęta przez nią uchwała z dnia 12 września 2011 r. nie jest żadną z form działania administracji publicznej, o których mowa w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej Ppsa) lub w przepisach szczególnych. Sądowi I instancji przedstawiono uwagę, że uchwała ta w istocie jest rozstrzygnięciem, którym odmówiono wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały Komisji Bioetycznej z dnia 6 maja 2004 r.