Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2015 r., sygn. I OSK 56/14

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zasadniczy element normy prawnej regulującej specjalny zasiłek opiekuńczy i świadczenie pielęgnacyjne wyłączna różnicowanie sytuacji osób, które nie podejmują zatrudnienia od osób, które rezygnują z zatrudnienia przy przyznaniu specjalnego zasiłku opiekuńczego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.) Sędzia NSA del. Zygmunt Zgierski Protokolant starszy inspektor sądowy Barbara Dąbrowska-Skóra po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 października 2013 r. sygn. akt II SA/Łd 805/13 w sprawie ze skargi J.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 października 2013 r., sygn. akt II SA/Łd 805/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, po rozpoznaniu skargi J. K., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...], którą Kolegium utrzymało decyzję Prezydenta Miasta Pabianic z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...], orzekającą o odmowie przyznania J. K. prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad żoną - B. K..

Organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny, jeżeli rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.