Wyrok NSA z dnia 19 listopada 2015 r., sygn. I FSK 1520/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 8 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Go 1079/11 w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 20 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do października 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gorzowie Wielkopolskim, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Go 1079/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim (dalej: sąd pierwszej instancji), po rozpoznaniu skargi M. J. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. (dalej: organ odwoławczy) z dnia 20 września 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do października 2006 r., uchylił zaskarżoną decyzję, określił, że nie może być ona wykonana i zasądził na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że przyczyną wydania decyzji w sprawie było ustalenie, że w rzeczywistości to skarżący prowadził działalność gospodarczą w ramach firmy "M." Z. L., a nie Z. L. (formalna właścicielka firmy). Wnioski w tym zakresie zostały oparte na materiale dowodowym przejętym z postępowań kontrolnych prowadzonych wobec Z. L. (w zakresie podatku dochodowego i VAT za 2005 i 2006 r.) oraz skarżącego (w zakresie podatku dochodowego i VAT za lata 2003-2005), m.in. oświadczeń Z. L., protokołów przesłuchania świadków (głównie pracowników "M.") oraz stron (w tym zeznań skarżącego, jego żony i Z. L.).