Wyrok NSA z dnia 28 października 2015 r., sygn. I FSK 562/14

W postępowaniu podatkowym możliwe jest korzystanie z zeznań złożonych w toku innych postępowań.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Danuta Oleś, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 28 października 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. Sp. J. z siedzibą w M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 października 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 755/13 w sprawie ze skargi R. Sp. J. z siedzibą w M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 24 stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w podatku od towarów i usług za miesiące od marca 2008 r. do grudnia 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. Sp. J. z siedzibą w M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji (k. 131 i 137-148v. akt)

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 października 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 755/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: sąd pierwszej instancji) oddalił skargę R. Sp. J. z siedzibą w M. (dalej: skarżąca lub spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. (dalej: organ odwoławczy) z dnia 24 stycznia 2013 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w podatku od towarów i usług za miesiące od marca 2008 r. do grudnia 2009 r.

1.2. W uzasadnieniu powyższego wyroku sąd pierwszej instancji wskazał, że powodem wydania decyzji przez organy było stwierdzenie, iż z uwagi na treść art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: u.p.t.u.) spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych na jej rzecz przez P. Sp. z o.o., G. Sp. z o.o. i O. Sp. z o.o., gdyż faktury te nie dokumentowały rzeczywiście przeprowadzonych z tymi kontrahentami transakcji.