Wyrok NSA z dnia 21 stycznia 2015 r., sygn. I FSK 92/14

Zasada dwuinstancyjności nie oznacza, że rozpoznanie sprawy przez organy obu instancji ma nastąpić na podstawie "identycznego lub możliwie tożsamego" materiału dowodowego. Takich ograniczeń nie przewidują przepisy Ordynacji podatkowej, które właśnie umożliwiają organom odwoławczym pozyskiwanie nowych dowodów, byleby tylko (z zachowaniem proporcji) nie zastępowano organów pierwszej instancji w całości lub znacznej części w dokonywaniu ustaleń faktycznych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia WSA del. Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 października 2013 r. sygn. akt I SA/Po 393/13 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 26 lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe w podatku od towarów i usług wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami postępowania egzekucyjnego 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od M. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 490 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2013 r. w sprawie ze skargi M.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 26 lutego 2013 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe w podatku od towarów i usług wraz z odsetkami za zwłokę oraz koszty postępowania egzekucyjnego uchylił zaskarżoną decyzję.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy, Sąd pierwszej instancji podał, że Dyrektor Izby Skarbowej w P. zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w P. z 29 grudnia 2011r., w której orzeczono o solidarnej odpowiedzialności M.S. jako członka zarządu "H." sp. z o.o. z/s N. (dalej H.) za zaległości podatkowe ww. spółki z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące grudzień 2005r., styczeń, luty, marzec 2006r., w łącznej kwocie należności głównej 1.757.568,- zł wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi na dzień wydania zaskarżonej decyzji w łącznej wysokości 1.217.897,- zł. oraz za koszty postępowania egzekucyjnego w kwocie 163.596,80 zł oraz uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności M.S. za koszty egzekucyjne w kwocie 122.402,60 zł i umorzył w tym zakresie postępowanie w sprawie jako bezprzedmiotowe.