Postanowienie NSA z dnia 16 grudnia 2014 r., sygn. II OZ 1334/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 18 listopada 2014 r., sygn. akt II SA/Ol 1050/14 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi W. w M. na postanowienie Warmińsko - Mazurskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Olsztynie z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej postanawia: 1. oddalić zażalenie; 2. sprostować sentencję i uzasadnienie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 18 listopada 2014 r., sygn. akt II SA/Ol 1050/14, w ten sposób, że każdorazowo w miejsce A. wpisać W.

Uzasadnienie

We wniosku, złożonym na urzędowym formularzu PPF, w sprawie o sygn. akt II SA/Ol 1050/14, pełnomocnik W. w M. wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych.

Stwierdził, że W. nie jest w stanie ponieść kosztów opłaty sądowej od skargi, która wynosi 3700 zł, ponieważ jej sytuacja finansowa jest bardzo zła. Od 2010 r. spółka odnotowuje straty, a ubiegły rok rozliczeniowy zakończyła stratą w wysokości 147.713,26 zł. Sprawa, w której wniesiona została skarga dotyczy opłaty legalizacyjnej, zatem brak uiszczenia wpisu będzie skutkował daleko idącymi konsekwencjami finansowymi, które mogą zakończyć byt gospodarczy skarżącej. Obecnie nie prowadzi ona żadnej działalności gospodarczej z uwagi na to, że działalność ta w całości opiera się na wykorzystaniu budynku, którego dotyczy sprawa, a z którego nie może obecnie korzystać. W takim przypadku W. generuje tylko koszty (pracownicy, opłaty), nie odnotowując żadnych przychodów. Skarżąca utrzymuje się tylko dzięki bezpośredniemu dofinansowaniu przez wspólnika, co oznacza, że nie posiada samodzielnych możliwości finansowych do poniesienia wpisu od wniesionej skargi.