Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2014 r., sygn. II OSK 1351/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia del. WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.) Protokolant: asystent sędziego Anna Dziosa - Płudowska po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 21 lutego 2013 r. sygn. akt IV SA/Po 1093/12 w sprawie ze skargi W. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 21 lutego 2013 r., sygn. akt IV SA/Po 1093/12, oddalił skargę W. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...], w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy. Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy: Decyzją z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...], Prezydent Miasta Poznania na podstawie art. 59 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1 w zw. z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717, ze zm.) art. 104 k.p.a. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego - warunki zabudowy na potrzeby legalizacji samowoli budowlanej, przewidzianej do realizacji na terenie działki nr [...], arkusz [...], obręb [...], położonej w P. przy ul. [...]. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, że W. N. wnioskiem z dnia 7 listopada 2011 r. wystąpiła o wydanie decyzji o warunkach zabudowy na potrzeby legalizacji istniejącego budynku mieszkalnego o powierzchni 118 m2 - 3 pokoje, 2 łazienki, kuchnia na piętrze oraz pomieszczenie gospodarczo-socjalne i kotłownia w parterze. W wyniku przeprowadzonej analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu ustalono, że nie został spełniony warunek o którym stanowi art. 61 ust. 1 pkt 1 i 5 upzp, gdyż istniejący obiekt budowlany nie kontynuuje istniejącej linii zabudowy, a nadto inwestycja pozostaje w sprzeczności z przepisami odrębnymi. Przedmiotowa działka jest bowiem objęta zakazem, którym mowa z art. 88l ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 145 ), gdyż zlokalizowana jest na obszarze, na którym prawdopodobieństwo wystąpienia powodzi jest średnie i wynosi raz na 100 lat. Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 6c lit. a tej ustawy obszary o wskazanym powyżej prawdopodobieństwie są szczególnie zagrożone powodzią. Działka objęta jest również zakazem, o którym mowa w rozporządzeniu Wojewody Wielkopolskiego nr [...] z dnia [...] grudnia 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego Poznań-Krzesiny w Poznaniu (Dz. Urz. Woj. Wlkp. z 2008 r. nr 1 poz. 1, dalej rozporządzenie z 2007 r.), gdyż znajduje się w strefie I obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego Poznań-Krzesiny w Poznaniu, w granicach której m.in. w zakresie ograniczeń przeznaczenia terenu obowiązuje zakaz przeznaczenia terenu pod budowę budynków mieszkalnych, szpitali, domów opieki społecznej i budynków związanych ze stałym pobytem dzieci i młodzieży, takich jak szkoły, przedszkola, internaty, domy dziecka itp., zakaz tworzenia stref ochronnych "A" uzdrowiska. Po rozpatrzeniu odwołania W. N. decyzją z dnia [...] lipca 2012 r., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia stwierdzono, że postępowanie organu I instancji było zgodne z przepisy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym mającymi zastosowanie w niniejszej sprawie. Wskazano, że budynek mieszkalny znajdujący się na działce nr [...] objęty jest hipotezą art. 88l ust. 1 pk1 1 Prawa wodnego. W stosunku do tego terenu obowiązuje zakaz wznoszenia obiektów budowlanych z uwagi na to, że stanowi on obszar szczególnego zagrożenia powodzią. Z przeprowadzonej przez organ I instancji analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu wynika, że przedmiotowa zabudowa kontynuuje tylko niektóre parametry istniejącej zabudowy. Stwierdzono, że budynek przeznaczony do legalizacji znajduje się w drugim szeregu zabudowy od ul. Starołęckiej. W analizowanym obszarze brak jest tak sytuowanej zabudowy i tym samym nie kontynuuje on żadnej istniejącej linii zabudowy. Kolegium natomiast nie zgodziło się ze stanowiskiem organu I instancji, że przedmiotowa zabudowa, objęta jest zakazem o którym mowa w rozporządzeniu Wojewody Wielkopolskiego nr 40/07 z dnia 31 grudnia 2007, gdyż utraciło ono moc obowiązującą z dniem 15 listopada 2008 r. w związku z wejściem w życie noweli do ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska ( Dz. U. 2008 r., nr 25, poz. 150 ze zm.). W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu W. N. zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie: a) art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, § 3 ust. 1 i 2, § 4 ust. 1, 2, 3 i 4 rozporządzenia z 2003 r., przez wydanie decyzji o odmowie ustalenia warunków zabudowy, podczas gdy inwestycja spełnia zasady tzw. dobrego sąsiedztwa. Zaskarżona decyzja zdaniem skarżącej narusza art. 61 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, gdyż wnioskowana inwestycja nie była sprzeczna z przepisami szczególnymi - art. 88l ust. 1 pkt 1 Prawa wodnego. Skarżąca podniosła też zarzut naruszenia art. 7 i 77 kpa, art. 80 kpa, § 3 ust. 1 i 2, § 4 ust. 1, 2, 3 i 4 rozporządzenia z 2003 r. przez wadliwe sporządzenie analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu, a w rezultacie dokonanie błędnych ustaleń faktycznych. Skarżąca wniosła o uchylenie decyzji organów obu instancji. W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.