Wyrok NSA z dnia 4 grudnia 2014 r., sygn. I OSK 1057/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.), Sędzia NSA Wiesław Morys, Sędzia del. WSA Jacek Fronczyk, Protokolant starszy asystent sędziego Małgorzata Penda, po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 38/12 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 38/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Gminy Miejskiej L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] listopada 2011 r., nr 2623/2011 w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Starosta L. decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...], ustalił na rzecz H. K., B. W. i K. S. odszkodowanie za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną gminną - ulicę [...] w L., oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka ewidencyjna nr 104/18 o powierzchni 145 m2 w obrębie ewidencyjnym [...]. Zdaniem organu, nieruchomość ta spełnia przesłanki określone w art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 ze zm.), a decyzję oparto na podstawie operatu szacunkowego z dnia 15 kwietnia 2010 r. sporządzonego przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego.

Od powyższej decyzji odwołanie w imieniu Gminy L. złożył Prezydent Miasta L., zarzucając, że uprawniony rzeczoznawca majątkowy przy wycenie wartości rynkowej przedmiotowej nieruchomości oparł się na nieprawidłowej (zawyżonej) wycenie nieruchomości, nie zbadał bowiem istnienia transakcji drogowych na rynku regionalnym i krajowym, ograniczając się tylko do obszaru miasta L. i tym samym błędnie przyjął do porównania wartość gruntów o przeznaczeniu przeważającym wśród gruntów przyległych o dużych powierzchniach, znacznie oddalonych od nieruchomości wycenianej, a ponadto niepotrzebnie zastosował niektóre współczynniki cech rynkowych nieruchomości, które miały znaczenie w procesie szacowania i rzutowały na zawyżenie wartości tej nieruchomości.