Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2014 r., sygn. I OSK 2436/12

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia NSA Ewa Dzbeńska sędzia del. NSA Jolanta Sikorska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 453/12 w sprawie ze skargi D. R. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 453/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi D. R., dalej także skarżący, na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] sierpnia 2011 r. (pkt 1 wyroku), stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości (pkt 2 wyroku) oraz zasądził od organu na rzecz skarżącego 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt 3 wyroku).

Wyrok powyższy zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r., wydaną na podstawie art. 104 § 1 k.p.a. oraz art. 12 pkt 2, art. 22 w związku z art. 6 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (j.t. Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.), dalej również ustawa oraz ustawa o ochronie danych osobowych, po przeprowadzeniu postępowania w sprawie ze skargi D. R. na przetwarzanie jego danych osobowych przez A. z siedzibą w P., odmówił uwzględnienia wniosku.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżący wniósł o dołączenie do akt sprawy wyroku z dnia 31 maja 2011 r. oraz opinii biegłego z zakresu informatyki, znajdujących się w aktach sprawy Sądu Rejonowego w P., sygn. [...]. Decyzji wydanej w postępowaniu pierwszoinstancyjnym zarzucił, że nie odpowiada prawu, jest niespójna i wewnętrznie sprzeczna. Podniósł też, że działania pracodawcy polegające na przetwarzaniu jego danych osobowych, naruszają jego prawa i wolności. Wskazał, że prywatność jest konstytucyjnie chronioną wartością, której naruszenie może dotyczyć tylko i wyłącznie wypadków nadzwyczajnych i nie można usprawiedliwiać takiego działania bezpieczeństwem systemu, gdyż dla jego zapewnienia są inne narzędzia.