Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 20 listopada 2014 r., sygn. II GSK 1637/13

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Anna Robotowska Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 marca 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 2234/12 w sprawie ze skargi J. O. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J. O. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 1800 zł (jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I

Wyrokiem z dnia 15 marca 2013 r. o sygn. akt VI SA/Wa 2234/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), oddalił skargę J. O. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej zwanego "GITD") z dnia [...] sierpnia 2012 r. (nr [...]), którą organ ten utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej zwanego "WITD") z dnia [...] czerwca 2012 r. o nałożeniu na skarżącego kary pieniężnej za naruszenia związane z przejazdem po drodze publicznej pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia. Organy administracji rozpoznawały sprawę dwukrotnie, bowiem poprzednia decyzja organu I instancji z dnia [...] stycznia 2012 r. została uchylona decyzją GITD z dnia [...] kwietnia 2012 r.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów administracji orzekających w sprawie. Organy te ustaliły, że w dniu [...] listopada 2011 r. w miejscowości [...] na drodze wojewódzkiej nr [...] przeprowadzono kontrolę pojazdu marki Jelcz (nr rej. [...]) wraz z przyczepą marki Brandys (nr rej. [...]), przy czym zespołem tych pojazdów kierował J. O., który - jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą - wykonywał przewóz drogowy piasku. Kontrolujący dokonali jednokrotnego ważenia wspomnianego pojazdu (kierowca nie wnosił o ponowne ważenie) przy pomocy stacjonarnej wagi do pomiarów dynamicznych, przy czym przed dokonaniem ważenia kierowcy okazano świadectwo legalizacji ponownej wagi (ważne do 31 października 2013 r.) oraz protokół z pomiaru pochylenia równości terenu na stanowisku ważenia pojazdów z dnia 19 października 2011 r. W wyniku zważenia pojazdu stwierdzono naruszenia dopuszczalnych norm w postaci: przekroczenia o 12,43 t nacisku na podwójnej osi napędowej pojazdu, przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu (dmc) o 12,43 t, a także braku zezwolenia po stronie przewoźnika na przejazd pojazdem nienormatywnym. Dokonane ustalenia zostały udokumentowane protokołem kontroli z dnia [...] listopada 2011 r. (nr [...]), który został podpisany przez kierowcę bez wniesienia uwag i zastrzeżeń. W związku z tymi ustaleniami WITD decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. nałożył na J. O. karę pieniężną w łącznej wysokości 17 580 zł. Po rozpoznaniu odwołania strony, GITD decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. W podstawie prawnej decyzji organ odwoławczy wskazał m.in. art. 13 ust. 1 pkt 2, art. 13g ust. 1, ust. 1a, ust. 1b pkt 1, ust. 2, art. 40c, art. 41 ust. 4, 5 i 6 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) oraz lp. 6 pkt 9 lit. d) i e), lp. 9 pkt 14 lit. c) załącznika nr 2 do ustawy o drogach publicznych, art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), art. 5 ust. 2 w zw. z art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 222, poz. 1321). Zdaniem GITD, procedura ważenia przebiegała prawidłowo, w miejscu do tego przeznaczonym, a obecny przy kontroli kierowca nie wskazywał jakoby w trakcie pomiarów doszło do jakichkolwiek nieprawidłowości oraz podpisał protokół nie wnosząc żadnych uwag. Organ odwoławczy stwierdził, że przewożony ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu i powinien być zabezpieczony m.in. przed zmianą położenia, przy czym ładunek sypki może być umieszczony tylko w szczelnej skrzyni ładunkowej, zabezpieczonej dodatkowo odpowiednimi zasłonami uniemożliwiającymi wysypywanie się ładunku na drogę.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00