Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2014 r., sygn. II FSK 150/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G.J. i J.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 września 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 854/12 w sprawie ze skargi G.J. i J.J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G.J. i J.J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 września 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi sygn. akt I SA/Łd 854/12 oddalił skargę G. J. i J. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 czerwca 2012 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r.

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia 5 czerwca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z 9 marca 2012 r. określającą Skarżącym zobowiązanie w tym podatku w kwocie 61.180 zł. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ podał, iż w roku 2009 Skarżący prowadził działalność gospodarczą pod firmą Ośrodek Szkolenia Kierowców S. J. J., w P., której przedmiotem było świadczenie usług szkolenia osób ubiegających się o prawo jazdy. W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego ustalono, że Skarżący zaniżył dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej o kwotę 242.795,57 zł poprzez m.in. zaniżenie przychodów o kwotę 235.925 zł dotyczącą niewykazanych przychodów z tytułu przeprowadzenia szkoleń (233.775 zł).

1.3. Na skutek wniesionego odwołania Dyrektor Izby Skarbowej zaskarżoną do sądu decyzją utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Odnosząc się do żądań przedstawionych w odwołaniu, uzasadniających je zarzutów oraz wyjaśnień i przedstawionej argumentacji, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że nie zasługują one na uwzględnienie. W uzasadnieniu uznał, że organ kontroli skarbowej podjął działania, w następstwie których Skarżący miał możliwość wykazania stosownymi dowodami fakt poniesienia wydatków, które w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.; zwana dalej : "u.p.d.o.f"). stanowiłyby koszty uzyskania przychodów. W toku postępowania przed organem kontroli skarbowej Skarżący nie przedłożył jednak w/w dowodów. W konsekwencji organ odwoławczy stwierdził, że skoro w toku postępowania kontrolnego Skarżący nie przedstawił żadnych dowodów na okoliczność poniesienia kosztów uzyskania przychodów, dotyczących szkoleń udokumentowanych wydanymi zaświadczeniami o ich ukończeniu to organ kontroli skarbowej zasadnie, zgodnie z prawem podatkowym, nie dokonał oszacowania kosztów. Oszacowanie nie może być zastosowane w celu ominięcia wymogu wykazania, iż określony wydatek został faktycznie poniesiony, a ponadto został poniesiony w celu uzyskania przychodów. Oszacowanie nie może dotyczyć samego faktu poniesienia wydatku, gdyż faktu tego z natury oszacować nie można. Organ odwoławczy stwierdził, że wbrew zarzutom odwołania, organ kontroli skarbowej wydając skarżone rozstrzygnięcie nie naruszył wskazanych w odwołaniu przepisów art. 122, art. 123, art. 180 § 1, art. 187 § 1, art. 188 oraz art.191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej zwana : "Ordynacja podatkowa") ani też przepisów art. 23 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 24b ust. 1 u.p.d.o.f., jak również przepisów art. 22 ust. 1, art.26 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 2, art. 24 ust. 2 i art. 24a ust. 1 u.p.d.o.f.