Wyrok NSA z dnia 30 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 1038/12

Strata podatkowa, jako wynik różnicy między przychodem a kosztami ich uzyskania nie może być zaliczona do należności pieniężnych, o których mowa w art. 231 p.p.s.a. Mimo bowiem jej wpływu na późniejsze zobowiązania w podatku dochodowym, decyzja określająca ją nie kreuje (ani w dacie jej określenia, ani w przyszłości) należności pieniężnej w wysokości straty, zapłaty której mógłby skutecznie domagać się od podatnika organ podatkowy. Możliwość jej uwzględnienia przy obliczaniu podatku w latach późniejszych ma natomiast wpływ na powstałe później należności pieniężne. Sprawa dotycząca określenia straty jest zatem sprawą z zakresu zobowiązań podatkowych w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Jerzy Rypina, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 15 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Bk 442/11 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku z dnia 30 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie straty z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2009 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 lutego 2012 r., I SA/Bk 442/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku z dnia 30 września 2011 r., nr [...] w przedmiocie określenia straty z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2009 r. uchylił zaskarżoną decyzję oraz stwierdził, że nie może być ona wykonana.

Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez Sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym:

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B., decyzją z 27 maja 2011 r. określił J. B. (dalej: "skarżący") stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2009 r. w wysokości 386 376,30 zł w miejsce zadeklarowanej w kwocie 435 838, 46 zł. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że skarżący w rozliczeniu rocznym za 2009 r. PIT-36L zaniżył przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej o kwotę 47.512,16 zł oraz zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 1.950 zł, co spowodowało zawyżenie straty z działalności gospodarczej w tym okresie o kwotę 49.462,16 zł. Powyższe organ pierwszej instancji ustalił na podstawie informacji dotyczącej opłaty eksploatacyjnej za wydobytą kopalinę ze złoża na terenie jednej gminy za III i IV kwartał 2009 r., złożonych przez skarżącego do Urzędu Gminy w R., decyzji Zarządu Województwa P. w B. Nr [...] z 12 maja 2010 r. określającej podatnikowi opłatę eksploatacyjną za wydobyte w IV kwartale 2009 r. w ilości 6.405,35 ton kruszywo naturalne ze złoża "D. 2", gmina R. oraz obmiaru wydobytej kopaliny ze złoża "D. 2" na dzień 31 grudnia 2009 r., udokumentowanego operatem techniczno-geodezyjnym sporządzonym na dzień 31 grudnia 2009 r. przez Pracownię Geodezyjną G. B.. Podstawę opodatkowania organ określił w drodze oszacowania, przyjmując najkorzystniejszą dla skarżącego jednostkową cenę sprzedaży piasku i żwiru.