Wyrok NSA z dnia 25 listopada 2014 r., sygn. II FSK 2531/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia WSA del. Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 638/11 w sprawie ze skargi J. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 25 lipca 2011 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. Z. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 638/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę J. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 25 lipca 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r.

1.2. Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny:

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. w decyzji z dnia 24 listopada 2009 r. określającej Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych ustalił, że wspólnicy spółki jawnej - M. P. (udział- 90%) i J.Z. (udział- 10%), działający pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowe "M." w L. (dalej - M.), zaniżyli dochód spółki świadcząc sprzedaż produktów i towarów na rzecz Hurtowni Farmaceutycznej "F." - spółki cywilnej A. P. i J. S. ( dalej - F.) na warunkach korzystniejszych niż ogólnie stosowane warunki rynkowe ( art. 25 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), dalej - u.p.d.o.f. Sprawa objęta decyzjami była już przedmiotem rozstrzygnięć organów podatkowych, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 5 listopada 2008 r. - sygn. akt II FSK 1093/07 uchylił wyrok Sądu pierwszej instancji oddalający skargę J. Z. (wówczas P.), wskazując, że dla zastosowania art. 25 ust. 4 pkt 3 u.p.d.o.f. niezbędne jest wykazanie nie tylko uwarunkowań transakcji realizowanych przez M. i F., ale przede wszystkim wykazanie jakie były warunki działania producentów i hurtowni na rynku farmaceutycznym, co pozwoliłoby na ocenę, czy świadczenia M. na rzecz F. wykonywane były na warunkach korzystniejszych i czy warunki te wpłynęły na zaniżenie podstawy opodatkowania. Brak ustaleń faktycznych w tym zakresie był przyczyną uchylenia, wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 20 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Lu 736/08, pierwotnych decyzji organów podatkowych. Do akt sprawy włączono akta postępowania kontrolnego prowadzonego w M. oraz akta kontroli w hurtowniach farmaceutycznych, którym M. w latach 1998-2003 sprzedawał całość produkcji leków. Organ ustalił, że od 1991 r. do marca 2004 r. M. był producentem dostępnych bez recepty tabletek od bólu głowy "z krzyżykiem" (T.), a od 1996 r. był jedynym w kraju ich producentem z uwagi na wykreślenie ich z Rejestru Środków Farmaceutycznych, które w stosunku do M. skuteczne było dopiero od 26 maja 2004 r. Do maja 1998 r. swoje wyroby sprzedawał do rożnych aptek i hurtowni, a następnie wyłącznie do hurtowni tworzonych na okres 1 roku, których właściciele podatek dochodowy płacili w formie zryczałtowanej i które sprzedawały wyłącznie wyroby i towary nabyte od M. Pierwszą hurtownię prowadziła bratowa M. P., następną jego pracownik A.S., a kolejne członkowie jego rodziny. Właścicielki F.- J. S. (żona) i A. P. (wnuczka) w latach 2003-2004 udzieliły M. P. pożyczek w łącznej kwocie 4.260.000 zł z dochodów z hurtowni, zgłoszonych do opodatkowania w 2005 r. Organ ustalił, że w 2003 r. M. produkował oprócz T., również C. i E. (leki przeciwbólowe) oraz był importerem opatrunków C., a sprzedaż na rzecz F. stanowiła 99,83% wartości całej sprzedaży i kształtowała się na zbliżonym poziomie jak na rzecz hurtowni działających w poprzednich latach. Bazę odbiorców każda kolejno tworzona hurtownia przejmowała od likwidowanej z końcem poprzedniego roku hurtowni, przy czym wartość sprzedaży na rzecz stałych odbiorców (od 1998 r.) towarów M. w 2003 r. stanowiła ponad 80% wartości sprzedaży F., a działania dla pozyskania nowych odbiorców podejmował właściciel M i pracownicy tej spółki. Jedynie niewielką ilość opatrunków C. M. w 2003 r. sprzedał innemu odbiorcy, a rentowność tych transakcji była ponad dwukrotnie wyższa niż z F.