Wyrok NSA z dnia 28 marca 2014 r., sygn. II FSK 1728/12

Strata na opcjach walutowych może być kosztem tylko wtedy, gdy umowa była zawarta w celu zabezpieczenia konkretnych transakcji handlowych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2349/11 w sprawie ze skargi D. [...] S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 20 kwietnia 2011 r. nr IPPB3/423-57/11-2/JG w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz D. [...] S.A. z siedzibą w W. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2012 r. o sygn. akt III SA/Wa 2349/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi D. S.A. uchylił indywidualną interpretację Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony - Dyrektora Izby Skarbowej w W., z dnia 20 kwietnia 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

1.2. W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że Skarżący w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej podał, że świadczy usługi pośrednictwa finansowego. Usługi te są świadczone przez jednostki organizacyjne Centrali Banku - oddziały, placówki. Bank zawarł szereg umów najmu z firmami oraz osobami fizycznymi, na mocy których stał się najemcą lokali, w których rozpoczął prowadzenie działalności bankowej. Umowy zostały zawarte na czas określony. Zgodnie z umową Bank ma możliwość wypowiedzenia umowy najmu bez zachowania terminów wypowiedzenia w ściśle określonych przypadkach. Z uwagi na fakt, że niektóre placówki Banku były nierentowne Skarżący zdecydował, iż z punktu widzenia interesów gospodarczych koniecznym jest ich zamknięcie i przeniesienie prowadzonej w nich działalności do innych, istniejących placówek banku. Rozwiązanie poszczególnych umów następuje na podstawie polubownych porozumień zawartych między Bankiem a wynajmującym. Z tytułu rozwiązania umowy najmu przed upływem okresu jej obowiązywania Bank zobowiązuje się do zapłacenia na rzecz wynajmującego kwotę wskazaną w porozumieniu. Skarżący zapytał czy zapłacona kwota z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy najmu stanowi koszt uzyskania przychodu w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54. poz. 654 ze zm., dalej: "u.p.d.o.p."). W ocenie Skarżącego kwota będąca formą odszkodowania stanowi dla Banku koszt uzyskania przychodu. Wydatki z tytułu odszkodowania za przedterminowe rozwiązanie umowy najmu lokalu nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Poniesione przez Skarżącego wydatki na odszkodowania są wydatkami ekonomicznie uzasadnionymi z punktu widzenia prowadzonej przez Spółkę działalności i należy je uznać za koszty zabezpieczenia źródła przychodów. Skarżący podkreślił, że u.p.d.o.p. nie wyłącza możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wszelkich wydatków poniesionych w celu zmniejszenia straty, a więc wydatków, które w ostatecznym rozrachunku mają na celu zachowanie źródła przychodów.