Wyrok NSA z dnia 11 lutego 2014 r., sygn. I FSK 473/13

Nie jest sprzeczne z prawem Unii Europejskiej, by podmiot przedsięwziął wszystkie działania, jakich można od niego racjonalnie oczekiwać, w celu upewnienia się, że dokonywana transakcja nie prowadzi do udziału w przestępstwie podatkowym. Określenie działań, jakich podjęcia w konkretnym przypadku można w uzasadniony sposób oczekiwać od podatnika, który zamierza skorzystać z prawa do odliczenia VAT, w celu upewnienia się że dokonywane przez niego transakcje nie wiążą się z popełnieniem przestępstwa przez podmiot działający na wcześniejszym etapie obrotu, zależy przede wszystkim od okoliczności rozpatrywanego przypadku.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA (del.) Hieronim Sęk (sprawozdawca), Protokolant Joanna Kowalska, po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 października 2012 r., sygn. akt I SA/Po 551/12 w sprawie ze skargi Z. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 30 marca 2012 r., nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca 2007 r. do sierpnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Z. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 2400 (słownie: dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Przedmiot skargi kasacyjnej

1.1. Skarga kasacyjna została wniesiona od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 października 2012 r., sygn. akt I SA/Po 551/12, którym oddalono skargę Z. M. (dalej: Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. (dalej: Dyrektor IS) z dnia 30 marca 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za poszczególne miesiące od czerwca 2007 r. do sierpnia 2008 r.

2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji stan sprawy

2.1. W toku postępowania prowadzonego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. ustalono w szczególności, że: - w badanym okresie Skarżący prowadził działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług transportu drogowego towarów na terenie kraju; - w rejestrach zakupów oraz w deklaracjach VAT-7 za ww. okresy rozliczeniowe zaewidencjonował mające nieodzwierciedlać faktycznych zdarzeń gospodarczych faktury VAT, na których jako wystawcy figurują: "W." sp. z o. o. (dalej: W.), B. sp. z o. o (dalej: B.) oraz "P." sp. z o. o. (dalej: P.); - działalność gospodarcza W. była fikcyjna, podmiot ten nie posiadał koncesji na obrót paliwami ciekłymi, jak również nigdy o taką koncesję nie występował; - B. nie dokonywał zakupów oleju napędowego, a jedynie kontynuował fikcyjne działania obrotu paliwem realizowane przez spółkę "A." oraz W.; - działalność B. oraz P. polegała na prowadzeniu pozornych czynności zakupu i sprzedaży oleju napędowego i wprowadzaniu do obrotu gospodarczego "pustych faktur", które nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji.