Wyrok NSA z dnia 27 lutego 2014 r., sygn. II FSK 853/12

Do uznania danego obiektu za związany z prowadzeniem działalności gospodarczej nie jest konieczne wykorzystywanie nieruchomości na cele związane z działalnością gospodarczą, albowiem wystarczy sam fakt jej posiadania przez przedsiębiorcę. Pojęcie budynków "związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej" jest szersze od pojęcia "zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej" i obejmuje także pośrednie związanie budynku lub jego części z działalnością gospodarczą.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Nina Półtorak, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. i P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 grudnia 2011 r., sygn. akt III SA/Po 646/11 w sprawie ze skargi M. K. i P. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia 28 kwietnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2005 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2011 r., III SA/Wa 646/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę P. K. i M. K. (dalej: Skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. (dalej: SKO lub Kolegium) z dnia 28 kwietnia 2011 r., nr [...], w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2005 r. Jako podstawę prawną powołano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Poznaniu):

2.1. Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania, WSA w Poznaniu podał, że decyzją z dnia 3 grudnia 2010 r. Prezydent Miasta P. (dalej: Prezydent), działając na podstawie art. 2-4 i art. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 95 z 2010 r., poz. 613 ze zm.; dalej: u.p.o.l.) oraz art. 245 § 1 pkt 1 w związku z art. 240 § 1 pkt 5, art. 21 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: o.p.) uchylił w całości swoją decyzję z dnia 20 stycznia 2005 r. nr 160 w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości, ustalając Skarżącym wysokość zobowiązania podatkowego za ten okres w kwocie 5.984 zł.