Wyrok NSA z dnia 4 lutego 2014 r., sygn. II FSK 512/12

Uwarunkowania wypływające z treści art. 239b O.p. stanowią zupełnie niezależną podstawę wydania postanowienia o nadaniu decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności, od późniejszych losów decyzji wymiarowej, w tym od rezultatu rozpatrzenia przez sąd administracyjny skargi na ostateczną decyzję dotyczącą określenia wysokości zobowiązania podatkowego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Ol 502/11 w sprawie ze skargi S. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 21 czerwca 2011 r., nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości, 3) przyznaje doradcy podatkowemu K. D. od Skarbu Państwa - z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie - kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych zwiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Ol 502/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę S. K. (dalej: podatnik, strona) na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w O. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 czerwca 2011r. Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu zażalenia strony utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia 5 maja 2011r. nadające rygor natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z dnia 16 marca 2011 r.