Wyrok NSA z dnia 12 marca 2013 r., sygn. I OSK 1880/11
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) Protokolant asystent sędziego Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 czerwca 2011 r. sygn. akt II SA/Rz 264/11 w sprawie ze skargi Uniwersytetu [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 8 czerwca 2011 r. sygn. akt II SA/Rz 264/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie po rozpoznaniu skargi Uniwersytetu [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości I. uchylił zaskarżoną decyzję; II. stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądził od Wojewody [...] na rzecz skarżącego Uniwersytetu [...] kwotę 457 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrok ów zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
Wojewoda [...] (dalej Wojewoda) decyzją z dnia [...] r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania S. M., S. M. i Z. M. od decyzji Prezydenta Miasta [...] (dalej Prezydent) z dnia [...] r. nr [...], odmawiającej zwrotu nieruchomości położonej w R., oznaczonej jako działki nr [...], o powierzchni "30a i 26" [winno być 14a i 43"] m2 i nr [...] o powierzchni 14a i 24m m2 w obrębie nr [...] R., stanowiącej własność Uniwersytetu [...], uchylił zaskarżoną decyzję przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. Decyzję wydano na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego ([j.t.] Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej k.p.a.).
W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że już sam organ I instancji wykazał w uzasadnieniu własnej decyzji, że nie ustalił, czy istnieją przesłanki pozwalające na zwrot wywłaszczonej nieruchomości, określone w art. 137 i art. 136 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ([j.t.] Dz.U. z 2010 r. nr 102, poz. 651 ze zm., dalej u.g.n.), warunkujące uznanie jej za zbędną na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. "Organ pierwszej instancji nie ustalił czy istnieje przesłanka pozwalająca na zwrot nieruchomości. Nie stwierdził również braku tej przesłanki", gdyż nie przeprowadził na tę okoliczność postępowania wyjaśniającego. Brak dowodów obrazujących realizacji przesłanki zwrotu nieruchomości stanowi w ocenie Wojewody naruszenie art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a. Prezydent z naruszeniem prawa ograniczył się w swej decyzji do odmowy zwrotu motywując go faktem, że nieruchomość nie pozostaje we władaniu Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Zdaniem organu odwoławczego brak jest podstaw do przyjęcia, by negatywną przesłanką do zwrotu nieruchomości był fakt, że nieruchomość nie stanowi własności tych podmiotów, zasadne zatem będzie zbadanie przesłanek zwrotu, ujętych w art. 136 ust. 1 i 3 w zw. z art. 137 u.g.n. W konkluzji stwierdzono, że decyzja organu I instancji zapadła z naruszeniem przepisów u.g.n. i "przepisów istotny wpływ na wynik sprawy".