Wyrok NSA z dnia 24 października 2013 r., sygn. I FSK 1517/12

Podstawę opodatkowania zwiększają nie tylko środki publiczne otrzymywane w formie dofinansowania określonych transakcji, lecz również środki o charakterze niepublicznym, otrzymywane w formie dofinansowania do cen określonych dostaw (usług) od innych podmiotów gospodarczych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Grzegorz Gocki, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 24 października 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. z o.o. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 277/12 w sprawie ze skargi P. spółki z o.o. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, zasądza od Ministra Finansów na rzecz P. spółki z o.o. z siedzibą w G. kwotę 380 zł (słownie: trzysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z 26 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 277/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę P. Sp. z o.o. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z 15 listopada 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Przedstawiając stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że spółka we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazała, iż zajmuje się zarządzaniem i administrowaniem linią kolejową nr 250 oraz prowadzeniem na tej linii kolejowych przewozów osób. Przedmiotem działalności spółki jest również wykonywanie regionalnych kolejowych przewozów pasażerskich w województwie pomorskim, na liniach kolejowych zarządzanych przez K. S.A. Pracownicy spółki są objęci Ponadzakładowym Układem Zbiorowym Pracy (zwanym dalej PUZP) dla pracowników zatrudnionych przez pracodawców zrzeszonych w Związku Pracodawców Kolejowych (układ ten obejmuje firmy kolejowe z całego kraju). Wszyscy ci pracownicy (zatrudnieni u pracodawców zrzeszonych w Związku) w tym również emeryci, renciści, osoby pobierające świadczenie przedemerytalne oraz członkowie rodzin pracowników i ww. kategorii osób, mogą podróżować pociągami obsługiwanymi przez spółkę oraz przez R. z o.o., W. Sp. z o.o., M. Sp. z o.o. i I. S. A. na podstawie biletów ulgowych, zakupywanych po znacznie obniżonej - w stosunku do normalnej - cenie, nawet 1 % tej ceny. Inne osoby uprawnione niż pracownicy płacą więcej niż 1 % za zakupywane bilety. Spółka kupuje od I. S.A. (dalej: I.) prawo do przejazdu swoich pracowników (na podstawie biletu ulgowego) po znacznie niższej niż nominalna cenie pociągami należącymi do ww. przewoźników, otrzymując na tę okoliczność fakturę VAT. Pracownik, mając opłacone uprawnienie do przejazdu pociągami ww. podmiotów, na podstawie biletu ulgowego kupuje bilet za 1 % jego wartości nominalnej. Z drugiej strony spółka (tak jak pozostałe ww. spółki) obciąża I. fakturami za omawiane uprawnienia (jako podmiot je realizujący) - w zakresie przez nią realizowanym na rzecz wszystkich pracowników spółek kolejowych objętych PUZP. Sprzedaż omawianych uprawnień na 2011 r. przez I. miała miejsce w grudniu 2010 r. W marcu 2011 r. spółka otrzymała od I. zestawienie sprzedaży uprawnień do przejazdów ulgowych, na które winna zafakturować I. (za swoją część sprzedaży uprawnień). Do chwili złożenia wniosku spółka nie otrzymała zapłaty od I. ze sprzedaży tych uprawnień. Spółka wykazała sprzedaż uprawnień w deklaracji VAT-7 za styczeń 2011 r., robiąc korektę tego miesiąca - w styczniu bowiem mijał 30-ty dzień od dnia sprzedaży uprawnień, przyjęty przez spółkę jako dzień powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu, tj. z tytułu świadczenia usług przewozu osób. Spółka wskazała, że współpracę pomiędzy przewoźnikami w zakresie zakupu i dystrybucji "poświadczeń wykupu uprawnień" oraz rozliczania przychodów ze sprzedaży poszczególnych przewoźników regulują: umowa w sprawie wykupu przez pracodawców uprawnień do ulgowych przejazdów zawarta pomiędzy pracodawcą (spółką) a I. (I.) reprezentującą na podstawie udzielonych pełnomocnictw przewoźników faktycznie wykonujących przewozy (w tym spółkę) określająca tryb zamawiania i ceny "poświadczeń" oraz sposób rozliczenia należności z tytułu sprzedanych przez I. pracodawcom "poświadczeń"; porozumienie zawarte pomiędzy przewoźnikami kolejowymi w sprawie zasad rozliczania przychodów ze sprzedaży "Poświadczeń wykupu uprawnień" do ulg wykupywanych od I., które określa udział procentowy przewoźników w ogólnej wartości przejazdów zrealizowanych przez osoby uprawnione do ulg objętych "poświadczeniem" w pociągach uruchamianych przez wszystkich przewoźników. Udział ten wyliczany jest na podstawie przekazanych przez poszczególnych przewoźników informacji o szacunkowej wartości przejazdów zrealizowanych w swoich pociągach w okresie styczeń-wrzesień 2010 r. przez osoby uprawnione do ulg i służy do wyliczenia udziału kwotowego danego przewoźnika w przychodach ze sprzedaży uprawnień. I. przekazuje informację o wysokości przychodów ze sprzedaży uprawnień w danym miesiącu najpóźniej do ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym była prowadzona sprzedaż uprawnień. Na podstawie otrzymanej informacji o wysokości przychodów każdy z przewoźników wystawia na rzecz I. fakturę VAT, obejmującą jego udział, płatną w terminie 21 dni od daty jej wystawienia. Sprzedaż uprawnień dokonana w grudniu była wielkością rzeczywistą, jednak określony udział procentowy był prognozą (sporządzoną na podstawie wartości przejazdów zrealizowanych w pociągach poszczególnych przewoźników w okresie styczeń-wrzesień 2010 r.). Przewoźnicy zgodnie z zawartym porozumieniem najpóźniej w terminie jednego miesiąca po zakończeniu każdego kwartału zobligowani są do informowania o faktycznej liczbie przejazdów, wielkości wpływów ze sprzedaży biletów dla osób uprawnionych oraz szacunkowej wartości przejazdów zrealizowanych na podstawie tych biletów. W oparciu o te informacje I. dokonuje w późniejszym terminie korekty udziałów procentowych oraz korekty przypadających dla każdego przewoźnika należności z tytułu uprawnień, która stanowi podstawę do wystawienia przez przewoźników jednej faktury korygującej do wcześniej wystawionych faktur VAT. W związku z powyższym spółka zadała trzy pytania: