Wyrok NSA z dnia 8 października 2013 r., sygn. I FSK 1243/12

W przypadku, gdy jakaś kwestia proceduralna została uregulowana w konkretnym przepisie, nie można zastępować zarzutu naruszenia właśnie tego przepisu ogólnym zarzutem dotyczącym naruszenia zasady prawdy obiektywnej czy nieprawidłowego gromadzenia materiału dowodowego (art. 122, art. 187 § 1 O.p.).

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 8 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Sz 994/10 w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 18 października 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II, III i IV kwartał 2006., I kwartał 2007 r. i miesiące od kwietnia do grudnia 2007 r. oraz miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Sz 994/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę W. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 18 października 2010 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II, III i IV kwartał 2006 r., I kwartał 2007 r., miesiące od kwietnia do grudnia 2007 r. oraz miesiące od stycznia do grudnia 2008 r.

1.2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, odwołując się do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm., dalej jako "u.p.t.u."), że w sprawie organy trafnie przyjęły, iż zaszły okoliczności uprawniające do zastosowania tych przepisów. Sąd stwierdził, że w badanym okresie skarżący ujął w rejestrach zakupów faktury VAT wystawione przez P. R W. i rozliczył podatek naliczony z tych faktur wynikający, podczas gdy z prawidłowych ustaleń organów, dokonanych przede wszystkim na podstawie zeznań R. W., wynika, że dostawy towarów wykazane na tychże fakturach w rzeczywistości nie zostały dokonane. Zdaniem Sądu zeznaniom tym należało dać wiarę, zwłaszcza, że wydana wobec wystawcy tych faktur na podstawie art. 108 ust. 1 u.p.t.u. decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej określająca kwoty podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia 2006 r. do 2008 r. stała się ostateczna. Na słuszność wniosków organów w tym względzie wskazują też zeznania innych świadków, w tym pracowników skarżącego, tj. K. Z., która zeznała, iż nigdy nie była świadkiem żadnych rozliczeń finansowych skarżącego z R. W.