Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2013 r., sygn. I FSK 1142/12

Obrót fakturami niedokumentującymi rzeczywistych transakcji nie tworzy prawa do odliczenia wykazanego w nich "podatku naliczonego" ani na gruncie prawa krajowego, ani na gruncie prawa wspólnotowego.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. s.c. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 1751/11 w sprawie ze skargi S. s.c. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 14 kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od grudnia 2004 r. do czerwca 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. s.c. z siedzibą w S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1800 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 marca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1751/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "S." s.c. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 14 kwietnia 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od grudnia 2004 r. do czerwca 2005 r.

1.2. W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że przyczyną wydania decyzji w sprawie było stwierdzenie u skarżącej nieprawidłowości polegających na obniżeniu podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących zakup oleju napędowego, które nie odzwierciedlały rzeczywistych operacji gospodarczych. Faktury wystawione były przez "R." Sp. z o.o. i "B." Sp. z o.o. w sytuacji, gdy towar był własnością A. K., towarem zaś był olej opałowy sprowadzany z Litwy i Łotwy lub inny produkt ropopochodny z niewiadomego źródła. Organ ustalił, że faktury dokumentujące sprzedaż oleju napędowego dla spółek "R." i "B.", w imieniu firm "słupów", wystawiał pracownik pierwszej ze wskazanych spółek zgodnie z instrukcją A. K. Cena paliwa na fakturach zbliżona była do ceny rynkowej, lecz kontrahenci płacili o 20 groszy mniej za 1 litr. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży paliwa oddawane były A. K., który zajmował się również pozyskiwaniem kontrahentów i zapewniał transport paliwa. W ocenie organów strona miała świadomość, że paliwo pochodzi z nielegalnych źródeł, a faktury nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego, zatem w myśl art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm., dalej jako "u.p.t.u.") nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający ze spornych faktur. Wobec takich ustaleń na podstawie art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm., dalej jako "O.p.") nie uznano też za dowód w sprawie prowadzonych przez stronę ksiąg podatkowych.