Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2019 r., sygn. I FSK 618/17

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński (sprawozdawca), Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 638/16 w sprawie ze skargi K. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 14 kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. kwotę 3.600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, wyrokiem z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. akt: I SA/Wr 638/16, oddalił skargę K. P. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 14 kwietnia 2016 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w D. z dnia 9 listopada 2015 r. określającą skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad 2011 r. w wysokości 7.652,00 zł.

1.2. W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że spór w sprawie sprowadza się do oceny zasadności przyjętego przez organy podatkowe stanowiska, że zakwestionowana faktura wystawiona na rzecz skarżącego przez Zakład Usługowy W. G. nie potwierdza rzeczywistych transakcji. Tym samym, spór dotyczy tego, czy słusznie odmówiono skarżącemu prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tej faktury.

1.3. Sąd, oceniając poczynione przez organy podatkowe ustalenia faktyczne, wskazał, że organy podatkowe w zakresie niezbędnym dla właściwego rozstrzygnięcia sprawy zebrały materiał dowodowy, który wnikliwie oceniły w kontekście trafnie przywołanego stanu prawnego. Z zebranego materiału dowodowego wyprowadziły uzasadnione i poprawne wnioski wskazujące na to, że zakwestionowana faktura wystawiona na rzecz skarżącego przez W. G. nie dokumentuje rzeczywistego wykonania opisanych w niej usług.