Wyrok NSA z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. I FSK 595/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Po 715/11 w sprawie ze skargi E. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 26 lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od czerwca do października 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

Wyrokiem z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Po 715/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę E. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 26 lipca 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od czerwca do października 2006 r.

Stan sprawy przedstawiony przez Sąd I instancji:

E.Ł., prowadząc działalność gospodarczą pod firmą "T." w zakresie usług transportowych oraz "G." w poszczególnych miesiącach 2006 r., odliczała od podatku należnego podatek naliczony z faktur wystawionych przez "A." spółkę z o.o. z siedzibą w P. oraz "W." spółkę z o.o. z siedzibą w P. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. ustalił, że działalność spółki "A.", a następnie "W." sprowadzała się do procederu prowadzenia pozornych czynności zakupu i sprzedaży oleju napędowego i wprowadzania do obiegu tzw. "pustych" faktur VAT, które nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji. W trakcie postępowania ustalono bowiem, że w 2006 r. prezesem zarządu i jedynym udziałowcem "A." sp. z o.o. był W.F., będący osobą niezdolną do samodzielnego zarządzania spółką, z uwagi na brak wiedzy i kwalifikacji. Nie posiadał także wiedzy odnośnie stanu zatrudnienia w spółce i nie interesował się jej działalnością. Wszelkie formalności związane z działalnością przedsiębiorstwa, takie jak np. zawieranie umów, wypłata pieniędzy z rachunku bankowego spółki dokonywane były przez W. F. wyłącznie w obecności i pod nadzorem J. I. Prezes zarządu "A." sp. z o.o. po podjęciu środków pieniężnych nie dysponował nimi, były one bowiem niezwłocznie przekazywane J. I. J. I. fałszował faktury VAT zakupu paliwa przez "A." sp. z o.o. od PPHU R. M., poprzez ich drukowanie, opieczętowywanie oraz podpisywanie się za R. M. w celu uprawdopodobnienia obrotu paliwem. Na wniosek Prokuratury Okręgowej w P. Wydział VI do Spraw Przestępczości Gospodarczej zostało przeprowadzone przez Dyrektora Urzędu kontroli Skarbowej w P. postępowanie kontrolne w spółce A., które wykazało, że spółka nie posiadała wymaganej koncesji na obrót paliwami, nie posiadała pojazdów przystosowanych do przewozu paliwa ani bazy paliwowej, nie zatrudniała też osób, które mogłyby wykonywać faktyczne czynności związane z handlem paliwami. Wystawcą faktur sprzedaży paliwa na rzecz "T." była także spółka "W.". Z materiału zgromadzonego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. wynika, że "A." sp. z o.o. posiadała bazę odbiorców "pustych faktur" liczącą ok. 1 tysiąca podmiotów, która następnie po likwidacji spółki z o.o. "A." została przekazana do spółki "W.", która kontynuowała działalność prowadzoną wcześniej w ramach "A.". Z informacji uzyskanej z Urzędu Regulacji Energetyki wynika, że spółka "W." nie posiadała wymaganej koncesji na obrót paliwami. W miejscu prowadzenia działalności, nie prowadziła stacji paliw i nie dokonywała zakupów oleju napędowego. Nie dysponowała więc paliwem, które mogło być przedmiotem rzeczywistych transakcji gospodarczych. Działalność spółki "W." sprowadzała się do wprowadzania "pustych faktur" VAT do obrotu gospodarczego, które nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji w nich opisanych.