Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. I FSK 849/15

Dla zakwestionowania prawa do odliczenia podatku naliczonego wystarczające jest wykazanie, iż podatnik powinien był wiedzieć, że dostawa udokumentowana fakturą nosi znamiona przestępstwa. Oprócz zatem świadomego udziału w nielegalnym procederze, odebraniem prawa do odliczenia skutkuje również wykazanie braku należytej staranności, niedbalstwa, czy też braku przezorności w ramach transakcji, których przebieg powinien wzbudzić u odbiorcy faktury uzasadnione wątpliwości odnośnie rzetelności jego kontrahentów.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA (del.) Maja Chodacka, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 grudnia 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 969/14 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 22 kwietnia 2014 r. nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 2.400zł (słownie: dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 15 grudnia 2014 r., III SA/Gl 969/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę M. W. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. (dalej: DIS) z 22 kwietnia 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji przypomniał, że w toku kontroli podatkowej przeprowadzonej w marcu i kwietniu 2011 r. u skarżącego ustalono, że przedmiotem obrotu przedsiębiorstwa skarżącego był wyłącznie handel złomem stalowym. Po przeprowadzeniu postępowania podatkowego, decyzją z 29 listopada 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. określił skarżącemu nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za grudzień 2010 r. do zwrotu na rachunek bankowy. Organ wskazał, że przeprowadzone postępowanie podatkowe wykazało, że faktury wystawione na rzecz skarżącego przez B.-D. sp. z o.o. nie odzwierciedlają rzeczywistego zdarzenia gospodarczego, tj. dokonania sprzedaży towarów i wykonania usług w nich wskazanych przez opisaną Spółkę. Organ wskazał, że powodem zakwestionowania prawidłowości faktur było ustalenie, że Prezes Zarządu spółki "B.-D.", którego imienne pieczęcie znajdują się na przedmiotowych (zakwestionowanych) fakturach zmarł 9 sierpnia 2009 r., tj. około półtora roku wcześniej przed wystawieniem kwestionowanych faktur VAT. W związku z faktem śmierci Prezesa Zarządu organ zakwestionował również fakt udzielenia przez Prezesa Zarządu pełnomocnictwa, ze względu na śmierć mocodawcy, a także błędne określenie nazwy spółki w dokumencie udzielenia pełnomocnictwa. Organ pierwszej instancji stanął na stanowisku, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że firma skarżącego nie przeprowadziła z firmą "B.-D." Sp. z o.o. żadnych transakcji gospodarczych w zakresie zakupu towarów jak i usług. Zdaniem organu kontrolowana firma nie otrzymywała faktur od tego podmiotu, lecz od osoby trzeciej niezwiązanej z tym podmiotem, co potwierdzają pośrednio zeznania skarżącego i wskazanych przez niego świadków - pracowników jego firmy.