Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. I FSK 317/12

Nie ma podstaw do ograniczenia prawa do odliczenia w stosunku do pojazdów, które czasowo są przeznaczone do celów demonstracyjnych, np. jazd próbnych, zaprezentowania nabywcy. Samochody te nadal będą służyły podatnikowi do podstawowej jego działalności jaką jest odsprzedaż samochodów.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Po 636/11 w sprawie ze skargi "K." spółki z ograniczona odpowiedzialnością w P. (obecnie: V. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.) na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 11 maja 2011 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz V. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 12 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Po 636/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w sprawie ze skargi "K." Sp. z o.o. w P. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z 11 maja 2011 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego.

2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty odliczonego podatku od nabytych samochodów osobowych. We wniosku przedstawiła następujące zdarzenie przyszłe: przedmiotem działalności spółki jest odsprzedaż samochodów osobowych. Podstawowym celem działalności spółki jest dystrybucja pojazdów dealerom, którzy następnie dokonują ich ostatecznej odsprzedaży odbiorcom końcowym. Pojazdy zakupione przez spółkę są traktowane jako towar handlowy i służą dalszej odsprzedaży. Spółka odlicza 100 % VAT naliczonego przy nabyciu pojazdów. Pojazdy figurują w ewidencji środków obrotowych spółki. Niektóre z nich używane są przez spółkę w celach demonstracyjnych bądź też udostępniane są pracownikom jako samochody służbowe w okresie nie dłuższym niż rok (licząc od daty rejestracji). W każdym jednak przypadku dalej traktowane są jako towar handlowy. Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości w stosunku do części pojazdów, które wykorzystywane są przez nią w okresie przekraczającym 12 miesięcy od daty ich rejestracji, podjęta będzie decyzja o przekwalifikowaniu danego pojazdu na pojazd dedykowany wykorzystaniu dla potrzeb działalności gospodarczej spółki, co implikuje również zmianę jego statusu z towaru handlowego na środek trwały. W związku z powyższym zadała następujące pytanie: czy w opisanej sytuacji prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym spółka powinna skorygować odliczony VAT od nabytych pojazdów (tj. skorygować odliczony podatek do wysokości 60 % kwoty podatku należnego wynikającego z nabycia, ale nie więcej niż 6000 zł), dopiero w miesiącu zmiany statusu pojazdu (tj. w miesiącu wprowadzenia samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych)?