Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2011 r., sygn. I SA/Po 636/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz (spr.) Sędziowie WSA Izabela Kucznerowicz WSA Katarzyna Nikodem Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi "K" Sp. z o.o. w P na interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony - Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną interpretację; II. zasądza od Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony - Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej "K" Sp. z o.o. w P. kwotę [...]zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] A sp. z o.o. zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty odliczonego podatku od nabytych samochodów osobowych. We wniosku przedstawiła następujące zdarzenie przyszłe: przedmiotem działalności spółki jest odsprzedaż samochodów osobowych (pojazdów). Spółka jest generalnym importerem pojazdów nabywanych w drodze wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od ich producentów. Ponadto, spółka przewiduje również możliwość wystąpienia nabyć krajowych pojazdów. Podstawowym celem działalności spółki jest dystrybucja pojazdów dealerom, którzy następnie dokonują ich ostatecznej odsprzedaży odbiorcom końcowym (klientom). Pojazdy zakupione przez spółkę są traktowane jako towar handlowy i służą dalszej odsprzedaży. Spółka odlicza 100% VAT naliczonego przy nabyciu pojazdów. Pojazdy figurują w ewidencji środków obrotowych spółki. Niektóre z nich używane są przez spółkę w celach demonstracyjnych (np. do jazd próbnych, w celu zaprezentowania potencjalnemu nabywcy) bądź też udostępniane są pracownikom jako samochody służbowe w okresie nie dłuższym niż rok (licząc od daty rejestracji). W każdym jednak przypadku, dalej traktowane są jako towar handlowy i ewidencjonowane są na magazynie towarów handlowych (przykładowo, niezależnie od przeznaczenia pojazdów, potencjalni klienci mogą już rezerwować możliwość ich zakupu w określonym czasie). Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości w stosunku do części pojazdów, które wykorzystywane są przez nią w okresie przekraczającym 12 miesięcy od daty ich rejestracji, podjęta będzie decyzja o przekwalifikowaniu danego pojazdu na pojazd dedykowany wykorzystaniu dla potrzeb działalności gospodarczej spółki, co implikuje również zmianę jego statusu z towaru handlowego na środek trwały (w chwili złożenia wniosku taka sytuacja jeszcze nie nastąpiła). W związku z powyższym zadała następujące pytanie: czy w opisanej sytuacji prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym spółka powinna skorygować odliczony VAT od nabytych pojazdów (tj. skorygować odliczony podatek do wysokości 60% kwoty podatku należnego wynikającego z nabycia, ale nie więcej niż 6.000 PLN), dopiero w miesiącu zmiany statusu pojazdu (tj. w miesiącu wprowadzenia samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych)? Zdaniem wnioskodawczyni, w opisanej sytuacji prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym spółka powinna skorygować odliczony VAT od nabytych pojazdów (tj. skorygować odliczony podatek do wysokości 60% kwoty podatku należnego wynikającego z nabycia, ale nie więcej niż 6.000 PLN), dopiero w miesiącu zmiany statusu pojazdu (tj. w miesiącu wprowadzenia samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych). Zdaniem spółki, tak długo jak pojazdy opisane w zdarzeniu przyszłym wykazywane są w ewidencji jako towary handlowe, przysługuje jej prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego, z uwagi na fakt, iż przedmiotem działalności spółki jest odsprzedaż samochodów osobowych. Zdaniem spółki, w oparciu o ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.; dalej ustawa o rachunkowości), pojazdy stanowią rzeczowe aktywa obrotowe. Pojazdy posiadają status towaru handlowego, bowiem są one przeznaczone do sprzedaży. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że pełnią one funkcje demonstracyjne, czy też są wykorzystywane do innych celów, jeżeli podstawowym celem ich nabycia jest dalsza odsprzedaż na rzecz dealerów. Odmiennie sytuacja prezentuje się, gdy pojazd stanowi własność spółki dłużej niż rok, a spółka podejmuje decyzję o zmianie kwalifikacji danego pojazdu z towaru handlowego na pojazd służący działalności gospodarczej spółki. W takiej sytuacji zasadne jest zaliczenie go do środków trwałych. Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej jako ustawa o p.d.o.p.), za środki trwałe uznaje się między innymi stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok. Spółka podkreśliła, że skoro prowadzi działalność w zakresie zakupu i sprzedaży samochodów osobowych od każdego zakupu odlicza VAT naliczony, a po sprzedaży przekazuje podatek VAT należny (zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 5235 ze zm., dalej jako ustawa o VAT - w stanie prawnym do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy nowelizującej - w stanie prawnym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. oraz zgodnie z art. 86a ust. 3 ustawy o VAT w zw. z art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej - w stanie prawnym od dnia 1 stycznia 2013 r.). Wybrane pojazdy podlegają zarejestrowaniu z przeznaczeniem na samochody demonstracyjne bądź dla innych celów. Samochody te nie tracą jednak statusu towaru handlowego, gdyż są one przeznaczone do sprzedaży w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy od daty rejestracji i w dalszym ciągu możliwe jest zastosowanie w.w przepisów ustawy o VAT oraz ustawy nowelizującej. Zdaniem wnioskodawczyni dopiero utrata przez samochód osobowy statusu towaru handlowego i zaliczenie go do środków trwałych, a tym samym rozpoczęcie wykorzystywania go do prowadzenia działalności, powoduje konieczność uwzględnienia art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w stanie prawnym do 31 grudnia 2010 r. (oraz odpowiednio art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej w stanie prawnym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. oraz art. 86a ust. 1 ustawy VAT w stanie prawnym od dnia 1 stycznia 2013 r.), czyli zastosowania ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Spółka za konieczne uznała przywołanie przepisów obowiązujących przed 2011 r., gdyż nie wyklucza ona, iż przedmiotem przeklasyfikowania mogą być pojazdy nabyte przed tą datą. Zdaniem spółki nie ulega wątpliwości, iż w momencie podjęcia decyzji o przekwalifikowaniu pojazdu na środki trwałe straci on charakter towaru handlowego. Tym samym od momentu podjęcia decyzji nie będzie spełniona przesłanka pełnego odliczenia podatku naliczonego w postaci okoliczności, iż przedmiotem działalności podatnika jest sprzedaż tych samochodów. Skoro zaś nastapi zmiana przeznaczenia pojazdu, to niezbędna będzie korekta zmniejszająca kwotę odliczonego przez spółkę podatku naliczonego. Ponieważ korekta uzasadniona będzie głównie zmianą przeznaczenia nabytego pojazdu, zatem korekta odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu powinna nastąpić dopiero w rozliczeniu za miesiąc, w którym będzie podjęta taka decyzja. Spółka na poparcie swojego stanowiska powołała się na indywidualne interpretacje podatkowe. Wnioskodawczyni stwierdziła, że powinna skorygować odliczony VAT od nabytych pojazdów (tj. skorygować odliczony podatek do wysokości 60% kwoty podatku należnego wynikającego z nabycia, ale nie więcej niż 6.000 PLN), dopiero w miesiącu zmiany statusu pojazdu (tj. w miesiącu wprowadzenia samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych).