Postanowienie NSA z dnia 14 czerwca 2012 r., sygn. II OSK 1988/11

Zagospodarowanie przestrzenne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie Sędzia NSA Wojciech Mazur (spr.) Sędzia del. NSA Anna Żak Protokolant starszy asystent Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. J., K. P., R. S., M. S. i E. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 kwietnia 2011 r., sygn. akt II SA/Kr 1136/10 w sprawie ze skargi M. J., K. P., R. S., M. S. i E. T. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "[...]" postanawia: umorzyć postępowanie kasacyjne.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2011 r., sygn. akt II SA/Kr 1136/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę M. J., K. P., R. S., M. S. i E. T. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "[...]".

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd I instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

W dniu [...] grudnia 2007r. Rada Miasta Krakowa podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "[...]".

Skargę na w/w uchwałę skierowali do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie: M. J., K. P., R. S., M. S., E. T., reprezentowani przez pełnomocnika radcę prawnego M. S., wnosząc o jej unieważnienie. Ze względu na naruszenie interesu prawnego w związku z wejściem w życie przedmiotowej uchwały, skarżący zwrócili się pismem z dnia 27 lipca 2010r. do Rady Miasta Krakowa o usunięcie naruszenia interesu pranego.

W uzasadnieniu skargi wskazano, iż skarżący są współwłaścicielami następujących nieruchomości, objętych regulacjami zaskarżonej uchwały: M. J. - działka nr [...]4, K. P. - działka nr [...]6, R. S. - działki nr [...]9 oraz [...]5, M. S. - działki nr [...]9 oraz [...]2, E. T. - działka nr [...]1. Dalej podniesiono, że zgodnie z utrwalonym już poglądem Naczelnego Sądu Administracyjnego, który nie podziela jednego z poglądów prezentowanych przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oraz poglądów stanowiących stały element odpowiedzi na skargi Rady Miasta Krakowa, jedynym wystarczającym z punktu widzenia konstytucyjnych gwarancji prawa do sądu, uzasadnieniem dla legitymacji skarżących jest fakt, iż plan ich dotyczy. W ocenie skarżących, bez znaczenia z punktu widzenia legitymacji jest czy postanowienia planu ograniczają czy polepszają ich sytuację albowiem legitymacja jest kwalifikacją formalną a nie merytoryczną i wbrew w/w poglądowi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie nie ten ma legitymację, kogo interes prawny lub uprawnienie jest naruszone, a ten kto ma interes prawny w skarżeniu. Gdyby przyjąć pogląd przeciwny w istocie przesłanką legitymacji byłaby przesłanka wyrokowania - innymi słowy nie byłoby możliwe wydanie wyroku negatywnego w przypadku stwierdzenia istnienia legitymacji, a legitymacja automatycznie implikowałaby wyrok pozytywny. Wskazano, że interes prawny skarżących został naruszony przez nielegalne działanie Rady Miasta Krakowa, która bez jakichkolwiek podstaw prawnych ograniczyła możliwość korzystania z nieruchomości w granicach określonych przepisami art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, dalej jako "u.p.z.p."), art. 144 Kodeksu cywilnego, art. 1 Protokołu Nr 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, art. 32 ust. 1 i art. 64 Konstytucji RP. Naruszenie to jest tym bardziej oczywiste, iż w czasie trwania procedury planistycznej w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości prowadzone było postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego - budowy budynku wielorodzinnego. Zaskarżona uchwała uniemożliwiła przedmiotowe zagospodarowanie. Ponadto skarżący podali, iż zapisy przedmiotowej uchwały naruszają prawo materialne w postaci art. 1 ust. 2 pkt 7 u.p.z.p. poprzez przekroczenie granic władztwa planistycznego i nieuzasadnione ograniczenie prawa własności przedmiotowych nieruchomości, polegające na wykluczeniu możliwości zabudowy kubaturowej, mimo iż w trakcie trwania procedury planistycznej prowadzone było postępowanie w sprawie ustalenia warunków zabudowy przedmiotowych nieruchomości oraz przepis art. 20 ust. 1 u.p.z.p. albowiem przewidują zapisy, które są niezgodne z postanowieniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Krakowa. Jak wynika z karty K5 - Planowanie miejscowe i programy operacyjne, przedmiotowe nieruchomości znajdują się na obszarze określonym jako "tereny przeznaczone do zabudowy i zainwestowania". Postanowienia zatem m.p.z.p., które kwalifikują przedmiotowe tereny jako Tereny Zieleni i Sportu z wykluczeniem zabudowy kubaturowej są sprzeczne z ustaleniami studium, co zgodnie z art. 28 ust. 1 u.p.z.p. powoduje nieważność planu w przedmiotowym zakresie.