Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2012 r., sygn. II OSK 1991/12

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. WSA Jerzy Siegień /spr./ Protokolant asystent sędziego Iwona Ścieszka po rozpoznaniu w dniu 08 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej G. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 1511/11 w sprawie ze skargi G. Z. na uchwałę Rady Gminy Wieliszew z dnia 9 listopada 2010 r., nr XLVII/430/10 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Gminy Wieliszew na rzecz G. Z. 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2012 r. sprawy o sygn. akt IV SA/Wa 1511/11 oddalił skargę G. Z. na uchwałę Rady Gminy Wieliszew z dnia 9 listopada 2010 r. nr XLVII/430/10 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Przedmiotowy wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.

Pismem z dnia 18 sierpnia 2011 r. skarżący, na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn. zm.), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Rady Gminy Wieliszew w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi K. Gminy Wieliszew w części dotyczącej działki nr [...].

Skarżący zarzucił, że uchwała narusza:

- art. 21, art. 22, art. 64, art. 31 ust 3 Konstytucji RP, art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), a także art. 1 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.), zwanej dalej u.p.z.p., ponieważ w nieuzasadniony sposób ograniczono prawo własności skarżącego, w szczególności zmierzając do uniemożliwienia kontynuowania przez skarżącego działalności gospodarczej prowadzonej na tym terenie zgodnie z prawem od 1991 r., przy czym oddziaływanie tej działalności zamyka się w granicach przedmiotowej nieruchomości,