Wyrok NSA z dnia 30 sierpnia 2012 r., sygn. I OSK 1380/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Irena Kamińska sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska (spr.) sędzia del. NSA Jerzy Solarski Protokolant Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lutego 2012 r. sygn. akt II SAB/Wa 347/11 w sprawie ze skargi W. S. na bezczynność Starosty Powiatu W. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] sierpnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt II SAB/Wa 347/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. S. na bezczynność Starosty Powiatu W. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 30 sierpnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej.

Sąd I instancji wskazał, że skarżący w złożonej skardze zarzucił organowi nierozpatrzenie jego wniosku z dnia 30 sierpnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej. Podniósł, iż pismem z dnia 30 sierpnia 2011 r. zwrócił się do Starosty W. "o wydanie informacji publicznej, poprzez precyzyjne wskazanie przepisu Prawa Budowlanego, przepisu Regulaminu Organizacyjnego Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w W. lub innego przepisu prawa, przewidującego możliwość funkcjonowania tzw. p.o. PINB i jednocześnie dającego prawo Staroście Powiatowemu w W. do swobodnego i dowolnego powierzenia wykonywania pełni obowiązków organu PINB, szeregowemu pracownikowi PINB, z pominięciem procedury ustawowej". W odpowiedzi na powyższy wniosek Starosta W. skierował do wnioskodawcy dwa pisma z dnia 6 września 2011 r., które nie zawierały żądanej informacji. Organ odesłał skarżącego do wcześniejszego pisma Starosty z dnia 22 sierpnia 2011 r., które wskazuje przepisy dotyczące funkcjonowania organu - Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w W., a nie pełniącego obowiązki Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w W., co jest przedmiotem wniosku skarżącego. Starosta W. nie wskazał podstawy prawnej swego działania, a zatem jego odpowiedź jest wymijająca i nie na temat. Organ nie zakwestionował, że żądanie skarżącego nie dotyczy informacji publicznej i jej nie posiada, jednak tej informacji nie udzielił. Nie odmówił również wydania informacji w formie decyzji administracyjnej. To z kolei uzasadnia wniosek o stwierdzenie bezczynności i wymierzenie organowi grzywny.