Wyrok NSA z dnia 5 czerwca 2012 r., sygn. II OSK 442/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon Sędziowie Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz ( spr. ) Sędzia del. WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. spółka z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 października 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 811/10 w sprawie ze skargi K. spółka z o.o. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz K. spółka z o.o. kwotę 320 (słownie: trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II OSK 442/11

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 20 października 2010 r., sygn. I SA/Wa 811/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi K. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Konstancinie Jeziornej na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2010 r., w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków - oddalił skargę.

W uzasadnieniu wyroku podano, iż decyzją z [...] lutego 2010 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego utrzymał w mocy decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Warszawie z [...] lipca 2009 r. wpisującą do rejestru zabytków pozostałości zespołu budowlanego willi "J." tj. kordegardę i bramę, położone w Konstancinie Jeziornie przy ul Ż. [...] (dawnej nr [...]), powiat piaseczyński. Pozostałości zespołu budowlanego willi "J." tj. kordegarda i brama wjazdowa, odpowiadają definicji zabytku nieruchomego zawartej w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, który wyraźnie określa, że jest to dzieło człowieka lub jest związany z jego działalnością i stanowi świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, którego zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową. Ponadto, zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy zabytki nieruchome stanowiące zespoły budowlane, podlegają ochronie i opiece bez względu na stan zachowania. Podzielając stanowisko organu I instancji, organ odwoławczy, uznał za zasadną i potrzebną ochronę prawną pozostałości zespołu budowlanego willi "J." tj. kordegardy i bramy, które w pełni zachowały wartości zabytkowe.