Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2012 r., sygn. II OSK 94/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska sędzia NSA Małgorzata Stahl sędzia del. NSA Zdzisław Kostka (spr.) Protokolant Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 października 2011r. sygn. akt IV SA/Po 330/11 w sprawie ze skargi Wojewody Wielkopolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w P. z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. zasądza od Wojewody Wielkopolskiego na rzecz Gminy P. kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 13 października 2011 r. (IV SA/Po 330/11), rozpoznając skargę Wojewody Wielkopolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w P. z dnia [...] maja 2010 r. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały.

Wyrok Sądu pierwszej instancji zapadł w następujących istotnych okolicznościach.

Wojewoda Wielkopolski w skardze na uchwałę Rady Miejskiej w P. z dnia [...] maja 2010 r. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zarzucił, że została ona podjęta z naruszeniem zasad oraz istotnym naruszeniem trybu sporządzania planu miejscowego.

W szczególności zarzucono naruszenie art. 17 pkt 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, które polegało na tym, że Burmistrz Miasta P. nie wystąpił do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o udzielenie zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych.

Wyjaśniając ten zarzut wskazano na fragment § 27 ust. 1 zaskarżonej uchwały o treści "przeznacza się na cele nierolnicze 5,83 ha gruntów ornych klasy III, których zwarty obszar nie przekracza 0,5 ha i nie jest wymagane uzyskanie zgody na zmianę przeznaczenia". Dalej wywiedziono, że poprzez użyte w art. 7 ust. 2 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych wyrażenie "zwarty obszar projektowany" do przeznaczenia na cele nierolnicze należy rozumieć, "obszar gruntów rolnych zawarty w granicach opracowania planu zagospodarowania przestrzennego liniami rozgraniczającymi tereny o różnym przeznaczeniu lub zasadach gospodarowania". Zdaniem skarżącego "tereny te mogą być przedzielone drogami, gruntami o innej klasie bonitacyjnej lub terenem zabudowanym, jednak zawsze należy traktować ten obszar gruntów jako zwarty, projektowany na cele nierolnicze". Ponadto "o tym, czy konieczna jest zgoda na przeznaczenie gruntów rolnych (...) na cele nierolnicze (...) decyduje nie powierzchnia gruntów rolnych (...) zajęta ostatecznie pod realizowaną inwestycję, lecz powierzchnia gruntów rolnych (...) przeznaczona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na realizację tego celu nierolniczego (...)". Formułując taki pogląd odwołano się do wyroku NSA z 25 maja 2009 r. w sprawie II OSK 1900/08.