Wyrok NSA z dnia 14 marca 2012 r., sygn. I OSK 1937/11

Art. 3 ustawy o pomocy społecznej nie może w żadnym razie prowadzić do wniosku o dopuszczalności uczynienia z pomocy społecznej stałego źródła dochodów. Interpretacja taka byłaby niedopuszczalna jako całkowicie sprzeczna z intencją ustawodawcy, który pomocy społecznej wyznaczył jedynie funkcję wspierania tych wysiłków, a nie ich zastępowania.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.) Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Borowiec sędzia NSA Irena Kamińska Protokolant asystent sędziego Katarzyna Myślińska po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 7 lipca 2011 r. sygn. akt II SA/Ol 197/11 w sprawie ze skargi D.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5.07.2011 r., sygn. akt II SA/Ol 200/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę D. P., reprezentowanego przez adwokata z urzędu, na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia [...].02.2011 r. nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję z dnia [...].12.2010 r., nr [...], wydaną przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Mrągowie, działającego z upoważnienia Burmistrza Miasta Mrągowa. Sąd orzekł też o wynagrodzeniu pełnomocnika z urzędu.