Wyrok NSA z dnia 20 lipca 2012 r., sygn. II FSK 74/11

Istotą postępowania kasacyjnego jest kontrola legalności zaskarżonego wyroku wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny, a nie aktów administracyjnych, jakie zapadły w toku postępowania administracyjnego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Sędzia NSA del. Jan Grzęda, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 400/10 w sprawie ze skargi B. M. i S. M. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 21 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 400/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B.M. i S.M. (dalej: „Strony” lub „Skarżący”) na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 21 grudnia 2009 r., w przedmiocie oddalenia zarzutów wniesionych do postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu wyroku przedstawiony został stan faktyczny i prawny sprawy, z którego wynika, że pismem z 17 sierpnia 2009 r., Skarżący S. i B. M. wnieśli zarzuty w sprawie egzekucji, powołując się na błędne wskazanie w tytule wykonawczym podstawy prawnej egzekwowanej zaległości. Wyjaśnili, że zaległość ta nie wynika z żadnej pozostającej w obrocie prawnym deklaracji. Jako podstawę zarzutów Skarżący powołali nieistnienie obowiązku, określenie obowiązku niezgodnie z treścią i niedopuszczalność egzekucji nieistniejącego obowiązku.

Postanowieniem z 16 września 2009 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w O., oddalił zarzuty. Uzasadniając swoje stanowisko streścił i wyjaśnił, przebieg postępowania w sprawie podatku dochodowego za 2003 roku, podkreślając że zaległość nie wynika z korekty zeznania, ale z pierwotnego zeznania podatkowego z 21 kwietnia 2004 r. Organ pierwszej instancji przypomniał, że po raz pierwszy zeznanie to Skarżący skorygowali w 2004 r. Korekcie tej towarzyszył wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Decyzją z 19 stycznia 2005 r. organ odmówił jej stwierdzenia. Decyzja ta wskutek braku odwołania stała się ostateczna. W konsekwencji prawidłowo w tytule wykonawczym wskazano że egzekwowana zaległość wynika z zeznania, a tym samym Organ pierwszej instancji za nieuzasadniony uznał zarzut niedopuszczalności egzekucji.