Wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2012 r., sygn. II FSK 2486/10
Rozwiązanie umowy najmu za porozumieniem i zapłata kary umownej było korzystne dla podatnika z tego powodu, iż osiągnął on większy dochód, niż dochód który osiągnąłby w przypadku gdyby nadal posiadałby nieruchomość w sytuacji gdyby nie było to uzasadnione ekonomicznie, a więc np. gdyby nieruchomość nie byłaby wykorzystana przez cały okres na który została zawarta umowa, na czas określony, a skarżąca zmuszona byłaby do płacenia czynszu. W tak określonym stanie faktycznym, kara umowna może być uznana za koszt uzyskania przychodów.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędziowie NSA Anna Dumas, WSA del. Stefan Kowalczyk (sprawozdawca), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 lipca 2010 r. sygn. akt I SA/Po 265/10 w sprawie ze skargi N. sp. z o. o. z siedzibą w M. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz N. sp. z o. o. z siedzibą w M. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 29 lipca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyniku złożonej skargi przez N. spółka z o.o. w M. uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2009 r. wydaną w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.
Z akt sprawy wynika że :
Skarżąca wniosła w dniu 23 września 2009r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów prawa podatkowego.
Wskazała, że zamierzała uruchomić telefoniczne centrum obsługi zagranicznych klientów. W tym celu zawarła umowę najmu nieruchomości na czas określony. Wobec zmiany sytuacji gospodarczej wstrzymała plany utworzenia centrum oraz podjęła z wynajmującym rozmowy w sprawie wcześniejszego rozwiązania umowy.