Wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. II FSK 2357/10

Z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT wynika, że utrata przydatności gospodarczej z innych przyczyn niż zmiana rodzaju działalności skutkuje uznaniem straty związanej z likwidacją środka trwałego za koszt uzyskania przychodu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Stefan Babiarz, del. WSA Stefan Kowalczyk, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 lipca 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 546/10 w sprawie ze skargi A. .sp. z o.o. z siedzibą w O. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 2 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 13 lipca 2010 r., I SA/Wr 546/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację w sprawie ze skargi A. Spółka z o.o. w O. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z 2 lutego 2010 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

2. Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym: w 9 listopada 2009 r. spółka wystąpiła o udzielenie interpretacji indywidualnej w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części inwestycji w obcym środku trwałym.

We wniosku strona podała, że w celu świadczenia usług spółka wynajmowała od podmiotu trzeciego halę produkcyjną, w której w związku z koniecznością przystosowania jej dla celów prowadzonej działalności poniosła określone nakłady finansowe.

Powyższe koszty spółka ujęła w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jako "inwestycje w obcych środkach trwałych", które podlegały amortyzacji - na zasadach przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej: "u.p.d.o.p."). W związku z trudną sytuacją ekonomiczną na rynku kontrahent podjął decyzję o rezygnacji z korzystania z usług świadczonych przez spółkę. W konsekwencji, spółka, kierując się zasadami racjonalności gospodarczej, dokonała wypowiedzenia umowy najmu ww. hali. Ze względu na znaczne koszty przywrócenia hali do stanu istniejącego przed rozpoczęciem wykonywania w niej działalności, poczynione inwestycje w obcych środkach trwałych nie zostały fizycznie zlikwidowane. Z drugiej zaś strony, zgodnie z postanowieniami zawartej umowy najmu, spółka nie była uprawniona do wnoszenia roszczeń w stosunku do wynajmującego halę o zwrot jakichkolwiek nakładów finansowych przez nią poniesionych w celu modernizacji i dostosowania hali dla świadczenia przez siebie usług.