Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2012 r., sygn. I FSK 656/11

Pozyskanie ulepszeń przez wynajmującego poczynionych przez najemcę, za wynagrodzeniem, stanowi usługę. To, że takie pozyskanie ulepszeń nie nastąpiło w drodze odrębnej czynności cywilnoprawnej (transakcji w znaczeniu cywilnoprawnym) pozostaje dla kwestii opodatkowania podatkiem VAT bez znaczenia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Roman Wiatrowski, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. spółka cywilna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 1147/10 w sprawie ze skargi S. spółka cywilna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 8 września 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za drugi i trzeci kwartał 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. spółka cywilna na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 900 (słownie: dziewięćset ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 1147/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę S. Spółki Cywilnej na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 8 września 2010 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za drugi i trzeci kwartał 2009 r.

1.2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że kwestią sporną w sprawie jest to, czy zwrot poniesionych przez skarżącą nakładów w obcym środku trwałym (tj. na modernizację wynajmowanego lokalu w celu przystosowania go do użytku dla potrzeb działalności gospodarczej najemcy), po rozwiązaniu umowy najmu lokalu stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powołując art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej u.p.t.u.), a także art. 676 § 1 oraz art. 47 § 1-3 i art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm., dalej K.c.) Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że w stanie faktycznym sprawy poniesione nakłady stanowią inwestycję w obcym środku trwałym i są sumą wydatków poniesionych przez spółkę w stosunku do niestanowiącego jej własności środka trwałego. Inwestycja ta nie jest towarem, o którym mowa w art. 2 pkt 6 u.p.t.u. i w związku z tym przeniesienie jej kosztów na właściciela środka trwałego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa towaru. Sąd pierwszej instancji zgodził się przy tym z organem, że zwrot nakładów poniesionych na modernizację wynajmowanego lokalu nie może być uznany za dostawę towarów, rozumianą jako "odrębny przedmiot własności", ponieważ efekty tych nakładów, stanowiąc nierozerwalną całość z nieruchomością, już w chwili ich poniesienia należą do jej właściciela. Czynność przeniesienia poniesionych nakładów inwestycyjnych na właściciela nieruchomości nie jest dostawą towarów także z tej przyczyny, że nie mieści się w definicji towaru z art. 2 pkt 6 u.p.t.u.