Wyrok NSA z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. I FSK 562/11

Jednostka powołana przez trzy uczelnie do wspólnego wydawania publikacji akademickich nie jest podatnikiem VAT.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Ryszard Pęk (spr.), Protokolant Tomasz Grzybowski, po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 16 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Rz 760/10 w sprawie ze skargi W. S. I. Z. w R. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 22 lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz W. S. I. Z. w R. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

Przedmiotem skargi kasacyjnej wniesionej przez Ministra Finansów jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 16 grudnia 2010 r. (sygn. akt I SA/Rz 760/10), którym - po rozpoznaniu skargi W. S. I. i Z. w R. (dalej: skarżąca) - uchylono interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 22 lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oraz zasądzono na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania sądowego.

Sąd I instancji, przedstawiając stan sprawy, wyjaśnił, że w dniu 26 kwietnia 2010 r. skarżąca zwróciła się o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Skarżąca, przedstawiając stan faktyczny, wyjaśniła, że wraz z dwoma innymi uczelniami zawarła umowę o utworzenie "Wydawnictwa [...]" i na podstawie tej umowy utworzona została jednostka wspólna pod taką właśnie nazwą, której zadaniem jest wspólne wydawanie publikacji przez zainteresowane uczelnie. Podstawą utworzenia jednostki wspólnej był art.31 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365). Skarżąca wskazała także, że istotą jednostki wspólnej jest realizacja wspólnego celu związanego z działalnością statutową uczelni przy solidarnej odpowiedzialności uczelni tworzącej taką jednostkę. W pozostałym zakresie uczelnie są zupełnie niezależne. Do takiej jednostki wspólnej nie stosuje się przepisów o spółce cywilnej ani też o spółkach handlowych. Siedzibą jednostki jest R. Warunki lokalowe do funkcjonowania jednostki wspólnej ma zapewnić skarżąca a pracowników do wydawnictwa deleguje każda z uczelni w ilości wskazanej w porozumieniu. Na czele Wydawnictwa stoi Dyrektor powołany przez Rektora skarżącej za zgodą Rektorów pozostałych uczelni. Wydawnictwo zajmuje się całym procesem wydawniczym oraz dystrybucją i sprzedażą wydanych publikacji, przy czym obsługę administracyjną i finansową sprawuje skarżąca, która również nabywa towary i usługi na potrzeby Wydawnictwa oraz fakturuje sprzedaż publikacji. Wszystkie koszty działalności Wydawnictwa, w tym również delegowanego personelu ponoszą uczelnie w proporcjach ustalonych w umowie. Przychody uzyskane z tytułu sprzedaży wydanych publikacji w pierwszej kolejności zaliczane są na poczet kosztów funkcjonowania Wydawnictwa. W przypadku osiągnięcia przez Wydawnictwo zysku jest on dzielony w takich samych proporcjach w jakich uczelnie pokrywają koszty funkcjonowania wydawnictwa. Rozliczenie kosztów, ewentualnie zysków następuje jednorazowo po zakończeniu każdego roku kalendarzowego na podstawie noty księgowej. Działalność Wydawnictwa określa jedynie porozumienie zawarte przez powołujące je uczelnie. Nie istnieje żaden inny dokument, który by określał aspekty organizacyjne, finansowe i funkcjonowanie wydawnictwa. Wydawnictwo nie dysponuje własnym majątkiem (środkami trwałymi, wyposażeniem). Wydawnictwo zostało powołane w celu wspólnego wydawania publikacji, działalność ta ma charakter ciągły, ponieważ stanowi jedno z podstawowych zadań szkół wyższych. Skarżąca podkreśliła, że zgodnie z zawartym porozumieniem uczelnie tworzące Wydawnictwo uzyskują wymierne korzyści ekonomiczne tylko w przypadku, gdy rozliczenie finansowe wykaże, że przychody wygenerowane działalnością wydawniczą są wyższe niż koszty, przy czym z dotychczasowych doświadczeń wynika, że działalność wydawnicza jest deficytowa. Sprzedaż publikacji wydanych przez Wydawnictwo jest dokonywana przez skarżącą a na fakturach nie pojawiają się dane pozostałych dwóch uczelni, które powołały Wydawnictwo. W konsekwencji sprzedaż ta znajduje odzwierciedlenie w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług składanej przez skarżącą. Ponieważ całą obsługę organizacyjną i finansową zapewnia Wydawnictwu skarżąca, to w sprawach związanych z działalnością wydawniczą osobą uprawnioną do reprezentacji jest Rektor W. S. I. i Z. w R. Działa przy tym w imieniu i na rachunek skarżącej a wyjątek dotyczy sytuacji, gdy z twórcami zawierane są umowy o przeniesienie praw autorskich do poszczególnych publikacji lub umowy licencyjne dające uczelniom prawo wydawania poszczególnych książek; w takim przypadku Rektor skarżącej działa w imieniu i na rachunek wszystkich trzech uczelni, które powołały Wydawnictwo.