Wyrok NSA z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. I FSK 682/11

Zasada swobodnej oceny dowodów polega na tym, że organ podatkowy nie jest związany żadnymi regułami dowodowymi, a rozstrzyga sprawę na podstawie przekonania opartego na swobodnym uznaniu niektórych dowodów za wiarygodne, innych natomiast za niewiarygodne. Ocena ta jednak powinna być zgodna z wymaganiami wiedzy, doświadczenia i logiki. Zasada swobodnej oceny dowodów wymaga, aby organ podatkowy w ustalaniu podstawy faktycznej decyzji, wiarygodność i siłę dowodową poszczególnych środków dowodowych oceniał na podstawie swego wewnętrznego przekonania, bez krępowania go regułami ustawowymi.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Barbara Wasilewska (spr.), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Protokolant Monika Osial, po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 22 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Ol 738/10 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 25 sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za sierpień 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Ol 738/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę A.B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 25 sierpnia 2010 r. w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za sierpień 2009 r.

Stan sprawy przedstawiony przez Sąd I instancji:

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. decyzją z dnia 10 maja 2010 r. określił A.B. działającej pod firmą - Zakład Produkcyjno-Handlowy "A." zobowiązanie w podatku od towarów i usług w kwocie odmiennej od zadeklarowanej przez podatniczkę. Uzasadniając motywy swojego rozstrzygnięcia organ wskazał, że w deklaracji za sierpień 2009 r. strona, powołując się na art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., zwanej dalej "u.p.t.u."), skorygowała kwotę deklarowanych dostaw, pomniejszając je o wartość netto 2.948.016 zł oraz podatek należny w kwocie 648.563 zł. Wartość korekty podatku należnego wynikała z faktur VAT wystawionych przez "A." na rzecz F.P.H.U. "S." Export Import - M.D. (zwanego dalej w skrócie "S.") w okresie od dnia 14 czerwca 2007 r. do dnia 15 stycznia 2008 r. na łączną wartość netto 2.948.016,41 zł, podatek VAT 648.563.61 zł (k. 131-423, II i III tom akt). Pismem z 14 sierpnia 2009 r. strona zawiadomiła J. W., syndyka masy upadłości FPHU "S." M.D. o zamiarze skorygowania kwoty podatku należnego wynikającego z niezapłaconych przez S. faktur. Organ podatkowy I instancji, badając w jakich okolicznościach powstały wierzytelności A. od firmy S., ustalił, iż w okresie od 2 stycznia 2007 r. do 26 października 2007 r. dłużnik (firma S.) nie działał jako samodzielny i niezależny podmiot gospodarczy. W wyniku zawartego pomiędzy firmami A. i S. w dniu 2 stycznia 2007 r., firma A. mogła mieć wpływ na powstanie długu lub jego wysokość. W związku z powyższym Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. odmówił stronie prawa do skorygowania podatku należnego w rozliczeniu za sierpień 2009 r. w oparciu o przepis art. 89a ust. 1u.p.t.u.