Wyrok NSA z dnia 8 lutego 2012 r., sygn. II FSK 892/11

Domaganie się np. wyjaśniania, czy świadkowie ci byli zatrudnieni, czy też działali na zlecenie i czy odbierali wynagrodzenie, bądź też wskazywanie, iż nie ustalono okoliczności potwierdzających, że komukolwiek odmawiano przyjęć na złomowisko rzeczy ze względu na ich zużycie i istnienia w tym zakresie informacji, czy regulaminów dla klientów, jest w oczywisty sposób bezzasadne i nie stanowi o naruszeniu art. 122 Ordynacji podatkowej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Protokolant Aleksandra Brach, po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 911/10 w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 9 czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1.800 (słownie: tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt I SA/Wr 911/10 oddalił skargę S. S. - zwanego dalej "Skarżącym", na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 9 czerwca 2010 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r.

Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że w następstwie przeprowadzenia postępowania kontrolnego, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. decyzją z dnia 29 stycznia 2010 r. określił Skarżącemu wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. z tytułu uzyskania dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej: osobiście pod firmą S. w spółce cywilnej G. oraz w spółce jawnej S., których był wspólnikiem.

Organ kontroli skarbowej jako nieprawidłowość w działalności Skarżącego pod firmą S. wskazał na niezaewidencjonowany w księdze przychodów i rozchodów przychód ze sprzedaży pieców gazowych, objętych protokołem likwidacji zapasów magazynowych z dnia 31 grudnia 2005 r. Urządzenia te miały zostać sprzedane jako złom A. P. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą A. Z protokołu likwidacyjnego wynikało, że były to urządzenia nowe, jednak uszkodzone podczas transportu, bądź w czasie krótkotrwałego użytkowania przez klientów i zgłoszone do reklamacji. Ponieważ właścicielka A. i jej pracownicy zeznali, że urządzenia jakie nabyli nosiły znamiona długotrwałego użytkowania i nie był to sprzęt nowy, organ kontroli skarbowej doszedł do wniosku, że urządzenia objęte protokołem likwidacji nie zostały złomowane, lecz sprzedane innym podmiotom, a zysk osiągnięty z tych transakcji nie został zaewidencjonowany. Zważywszy na powyższe, organ kontroli skarbowej stwierdził, że księga przychodów i rozchodów za 2005 r. nie odpowiadała rzeczywistości i prowadzona była nierzetelnie. W związku z tym, że zebrane dowody oraz dane wynikające z prowadzonej przez Skarżącego księgi przychodów i rozchodów pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania, na podstawie art. 23 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), odstąpiono od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania.