Wyrok NSA z dnia 27 października 2011 r., sygn. II OSK 1624/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur /spr./ Sędziowie sędzia NSA Anna Łuczaj sędzia NSA Jerzy Bujko Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 27 października 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w Wasilkowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 28 kwietnia 2011 r. sygn. akt II SA/Bk 30/11 w sprawie ze skargi Rady Miejskiej w Wasilkowie na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podlaskiego z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2011 r., sygn. akt II SA/Bk 30/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę Rady Miejskiej w Wasilkowie na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podlaskiego z dnia [...] listopada 2010r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] listopada 2010r. Wojewoda Podlaski, na podstawie art. 91 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm. zwana dalej u.s.g.), stwierdził nieważność uchwały nr [...] Rady Miejskiej w Wasilkowie z dnia [...] września 2010 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu części miasta Wasilków - budowa cmentarza w Świętej Wodzie. W uzasadnieniu organ nadzoru podniósł, iż w wyniku analizy przedmiotowej uchwały stwierdzono istotne naruszenia prawa, wynikające z błędnej interpretacji i zastosowania przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze (Dz.U. z 1959r., nr 52, poz. 315 dalej zwane "rozporządzeniem"). Organ przywołując treść § 3 ust. 1 oraz § 7 rozporządzenia wyjaśnił, że cmentarz w Świętej Wodzie jest cmentarzem nowozakładanym, a jego lokalizacja powoduje ograniczenia w zakresie dopuszczalnych warunków zabudowy i zagospodarowania terenów sąsiedzkich. Organ stwierdził, że w kontrolowanej uchwale (w tekście i załączniku graficznym) brak jest jakiegokolwiek odniesienia do tej kwestii, a przyjęte granice planu miejscowego uwzględniają jedynie obszar samego cmentarza bez sfery ochrony sanitarnej, będącej w istocie jego integralną częścią. Dalej organ nadzoru podkreślił, że przy ustalaniu granic planu zastosowanie mają przepisy m.in. art. 1, art. 14 i art. 15 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: "u.p.z.p."). Wyłączenie strefy ochrony sanitarnej cmentarza z planu miejscowego (tj. z obszaru objętego tym planem) stanowi naruszenie przepisów art. 15 ust. 2 pkt 9 u.p.z.p., który nakazuje obligatoryjnie określić w planie miejscowym szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu. Powołując się na ustawowy obowiązek wyznaczenia stref, które wykraczają swoim zasięgiem poza granice opracowania planu, organ nadzoru stwierdził, że w przedmiotowej sprawie konieczna jest zmiana granic opracowania planu, tak, by strefy ochronne zawierały się w nowych granicach opracowania. Za istotne naruszenie prawa organ nadzoru uznał również fakt, iż niewłaściwie odzwierciedlono na rysunku planu zapis dotyczący ustaleń dla terenu oznaczonego symbolem 1ZC, co do nieprzekraczalnej linii zabudowy od linii rozgraniczającej 1 KX. Nieprzekraczalną linię zabudowy oznaczono bowiem na rysunku planu w odległości około 5 m od wschodniej granicy terenu KX, tymczasem w teście planu w § 8 pkt 2, ustalono, nieprzekraczalną linię zabudowy na 20 m od linii rozgraniczającej tereny 1 KX. Powołując się na art. 20 ust. 1 u.p.z.p. organ nadzoru wywiódł, że zarówno ustalenia rysunkowe planu, jak i ustalenia tekstowe planu dla danego terenu są integralnie ze sobą powiązane i powinny w całości zawierać się w granicach planu miejscowego. Przeprowadzone postępowanie nadzorcze wykazało natomiast, że część tekstowa uchwały nie ma odzwierciedlenia w części graficznej planu. Na podstawie wskazanych okoliczności organ wywiódł, że w przedmiotowej sprawie doszło do istotnego naruszenia prawa, powodującego nieważność uchwały Rady Miejskiej w Wasilkowie w całości.