Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. I OSK 1955/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędziowie sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) sędzia del. NSA Jerzy Solarski Protokolant sekretarz sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lipca 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 195/10 w sprawie ze skargi P. W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) grudnia 2009 r. nr (...) w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 lipca 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 195/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) grudnia 2009 r. nr (...) w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż Minister Infrastruktury decyzją z dnia (...) grudnia 2009 r. nr (...) , po rozpatrzeniu skargi Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) września 2009 r. nr (...) uchylającą decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia (...) lutego 2009 r. nr (...) orzekającą o udzieleniu Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym, położonej w gminie (...) , przeznaczonej pod budowę autostrady płatnej A-2 dla odcinka IV przebiegającego przez województwo mazowieckie - od węzła " (...) " do węzła " (...) " - od (...) oraz o nadaniu tej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności i przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji - uchylił decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) września 2009 r. w całości i utrzymał w mocy decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia (...) lutego 2009 r.

W uzasadnieniu decyzji Minister Infrastruktury podał, że od decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia 25 lutego 2009 r. odwołanie do Ministra Infrastruktury złożyli P. W. i M. W., zarzucając decyzji brak jasnych zasad, na podstawie których została określona wysokość odszkodowania za wywłaszczaną nieruchomość oraz brak istotnej informacji dotyczącej wysokości odszkodowania określonego w operacie szacunkowym firmy Z. , co zdaniem stron pozostaje w sprzeczności z art. 6 - 14 kpa; podnieśli również, iż nie uczestniczyli w wizji lokalnej rzeczoznawcy majątkowego, o której zostali poinformowani dzień po terminie jej przeprowadzenia i przedstawili swoje wątpliwości co do rzetelności i dochowania staranności w procesie określania wartości nieruchomości, bowiem, jak stwierdzili, nie jest jasne, czy biegłemu przekazane zostały informacje dotyczące stanu zadrzewienia działki. Odwołanie to zostało uzupełnione pismem z dnia 28 sierpnia 2009 r., w którym P. W. ponownie podniósł zastrzeżenia dotyczące wyceny nieruchomości dokonanej przez rzeczoznawcę majątkowego.