Wyrok NSA z dnia 6 października 2011 r., sygn. II OSK 998/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 6 października 2011r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. D. i A. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 1257/10 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w Zakopanem na decyzję Starosty Tatrzańskiego Nr [...] z dnia [...] maja 2010 r., znak [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił decyzję Starosty Tatrzańskiego Nr [...] z dnia [...] maja 2010 r., znak [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.

Wyrok ten zapadł następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją nr [...] z dnia [...] maja 2010 r. Starosta Tatrzański zatwierdził projekt budowlany oraz udzielił A. D. i A. D. pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-usługowego (mieszkanie, apartamenty do wynajęcia z restauracją) wraz z urządzeniami budowlanymi obejmującymi: dojazdy, dojścia, miejsca postojowe, miejsce na odpady stałe, przyłącze gazowe na działce nr [...], obr. [...] w Zakopanem, oraz budowę zjazdu z drogi gminnej - działka nr [...], na działkę nr [...], obr. [...] w Zakopanem (kategoria obiektu [...]).

Z akt administracyjnych wynika, że za strony postępowania w powyższej sprawie uznano inwestorów A. D. i A. D. oraz D. D., B. Z., W. R. i Urząd Miasta Zakopane Referat Drogownictwa.

Decyzja Starosty Tatrzańskiego, wobec jej niezaskarżenia, stała się ostateczna i podlegała wykonaniu.

Od powyższej ostatecznej decyzji skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniósł Prokurator Rejonowy w Zakopanem, domagając się jej uchylenia, jako wydanej z naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, a nadto z naruszeniem przepisów postępowania w sposób, który miał istotny wpływ na wynik sprawy.