Wyrok NSA z dnia 27 lipca 2011 r., sygn. I OSK 558/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska, Sędzia NSA Monika Nowicka, Sędzia del. NSA Teresa Rutkowska (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 12 stycznia 2011 r. sygn. akt II SA/Rz 1010/10 w sprawie ze skargi L. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. odstępuje od zasądzenia od L. P. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 stycznia 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie ze skargi L. P. uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] sierpnia 2010 r. (znak [...]) oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy R. z dnia [...] lipca 2010 r. (znak [...]) w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

W uzasadnieniu wyroku, Sąd I instancji przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r. (znak [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krośnie utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Gminy R. z dnia [...] lipca 2010 r. (znak [...]) odmawiającą przyznania świadczenia pielęgnacyjnego L. P. z tytułu rezygnacji z zatrudnienia. W podstawie prawnej decyzji Kolegium wskazało art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 17 ust. 1 i art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tj. Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.). Uzasadniając decyzję Kolegium stwierdziło, że świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje osobie, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, jeżeli osoba ta nie podejmuje pracy lub rezygnuje z niej w celu sprawowania opieki nad osobą posiadającą orzeczenie o niepełnosprawności, wymagającą stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy w związku ze znacznym ograniczeniem możliwości do samodzielnej egzystencji. Przy czym, brak aktywności zawodowej musi być spowodowany koniecznością sprawowania bezpośredniej opieki. Skarżąca tego warunku nie spełniła, gdyż jej rezygnacja z zatrudnienia i nie podejmowanie pracy było konsekwencją pobierania zasiłku chorobowego. W takiej sytuacji nie podejmowała ona zatrudnienia nie ze względu na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem posiadającym orzeczoną niepełnosprawność, ale ze względu na stan własnego zdrowia. Jak podkreślało Kolegium, zasiłek chorobowy jest kontynuacją uprawnień pracowniczych. Jego celem jest doprowadzenie stanu zdrowia osoby do poziomu pozwalającego kontynuować lub podjąć pracę.