Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2011 r., sygn. I OSK 235/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Leszczyński Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia WSA del. Mirosława Pindelska (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Gd 342/10 w sprawie ze skargi T. P. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gdańsku z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia rozkazu personalnego dotyczącego zwolnienia ze służby oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 4 listopada 2010 sygn. akt III SA/ Gd 342/10 po rozpoznaniu sprawy ze skargi T. P. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gdańsku z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia rozkazu personalnego dotyczącego zwolnienia ze służby - oddalił skargę.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Komendant Wojewódzki Policji w Gdańsku decyzją z dnia [...] maja 2010 nr [...] po rozpatrzeniu odwołania T. P. utrzymał w mocy decyzję Komendanta Powiatowego Policji w L. z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] odmawiającą uchylenia na podstawie art. 155 kpa wydanego przez siebie rozkazu personalnego nr [...] z dnia [...] marca 2005 roku w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji z dniem [...] marca 2005 r. kom. T. P.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że w dniu [...] marca 2005 r. T. P. skierował do Komendanta Powiatowego Policji w L. raport o zwolnienie go ze służby z dniem [...] marca 2005 r. Raport nie zawierał żadnego uzasadnienia. Rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] marca 2005 r. Komendant Powiatowy na podstawie art. 41 ust 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji ( Dz. U. nr 7 z 2002r. poz. 58 ze zm.) zwolnił T. P. ze służby, przychylając się w pełni do raportu zainteresowanego. W chwili wystąpienia T. P. o zwolnienie ze służby toczyło się postępowanie karne przeciwko niemu. Nie istniał natomiast przepis art. 41 ust 2 pkt 9 ustawy o Policji stanowiący, że policjanta można zwolnić ze służby w przypadku upływu 12 miesięcy zawieszenia w czynnościach służbowych, jeżeli nie ustały przyczyny będące podstawą zawieszenia. Policjant odchodził ze służby z funkcji Naczelnika Sekcji Ruchu Drogowego Komendy Powiatowej Policji w L.