Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2011 r., sygn. II GSK 632/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) Protokolant Bogusław Piszko po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Regionalnej Izby Obrachunkowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 12 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Lu 23/10 w sprawie ze skargi Województwa L. na akt Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w L. z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie zasad udzielania dotacji celowych 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Regionalnej Izby Obrachunkowej w L. na rzecz Województwa L. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. wyrokiem z dnia 12 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Lu 23/10 rozpoznając skargę Województwa L. na akt Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w L. (dalej: Kolegium RIO w L.)

z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie zasad udzielania dotacji celowych - uchylił zaskarżony akt i zasądził od Kolegium RIO w L. na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy.

Uchwałą Nr [...] z dnia [...] listopada 2009 r. Kolegium RIO w L. stwierdziło nieważność uchwały Nr [...] Sejmiku Województwa L.

z dnia [...] listopada 2009 r. w sprawie udzielania dotacji celowych na prace konserwatorskie i restauratorskie przy zabytkach wpisanych do rejestrów (dalej: Uchwała), z powodu istotnego naruszenia art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r.

o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (t.j. z 2007 r. Dz. U. Nr 68, poz. 449 ze zm. - dalej: ustawa o ogłaszaniu aktów normatywnych). Kolegium RIO w L. po przeprowadzeniu badania w trybie nadzoru uznało, że zachodzą przesłanki stwierdzenia jej nieważności z powodu istotnego naruszenia prawa. Za wadliwą została uznana regulacja zawarta w § 14 ww. Uchwały, zgodnie