Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2011 r., sygn. I FSK 202/11

O przydatności dowodów i o zakresie postępowania dowodowego decydują przepisy materialnoprawne, które determinują to, jakie okoliczności mają być wykazane.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Ryszard Mikosz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jan Zając, Protokolant Krzysztof Osial, po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych 1) Dyrektora Izby Skarbowej w B., 2) J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 26 października 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 402/10 w sprawie ze skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 10 czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 26 października 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 402/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, działając na podstawie art. 135 oraz art. 145 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej powoływanej jako "P.p.s.a."), uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 10 czerwca 2010 r., nr [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia 9 marca 2010 r., nr [...]. Ponadto stwierdził, że obie decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku i zasądził od organu na rzecz skarżącego J. D. kwotę 5.617 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

1.2. W uzasadnieniu Sąd w pierwszej kolejności nawiązał do zaskarżonej decyzji z dnia 10 czerwca 2010 r. Stwierdził, że Dyrektor Izby Skarbowej podzielił w niej pogląd organu pierwszej instancji, iż wspomniany podatnik, prowadzący działalność gospodarczą pod firmą "E.", nie miał prawa – w rozliczeniu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 r. – do zastosowania 0% stawki VAT do sprzedaży towarów na rzecz podróżnych na zasadach TAX FREE, ponieważ nie spełnił warunków przewidzianych w przepisach art. 126 - 129 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej powoływanej jako "ustawa o VAT"). Jak zaznaczył, podstawą tego wniosku "były zeznania obywateli Białorusi, których dane widniały na dokumentach TAX FREE, wyciąg z ewidencji R-30, opinia biegłego sądowego z zakresu klasycznych badań dokumentów, pismo Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej w B. wraz z płytą CD zawierającą dane odpraw obywateli Białorusi". 1.3.Następnie Sąd omówił uwagi organu odwoławczego dotyczące regulacji zawartej w art. 126-130 ustawy o VAT, przewidującej możliwość zastosowania 0% stawki VAT do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej przesłanką w tym zakresie jest rzeczywisty zwrot podróżnemu podatku od towarów i usług, po uprzednim przestawieniu przez niego imiennego dokumentu TAX FREE, cechującego się poprawnością tak formalną, jak i materialną. Ta ostatnia zachodzi zaś tylko wówczas, gdy dokument ów potwierdza "sprzedaż na rzecz faktycznego nabywcy, który w rzeczywistości nabył towar, wywiózł go poza terytorium Wspólnoty, zwrócił się do sprzedawcy o zwrot podatku i zwrot ten otrzymał".