Wyrok NSA z dnia 19 października 2011 r., sygn. II FSK 666/10

Przedstawienie podstawy prawnej wyroku oraz jej wyjaśnienie polega na wskazaniu nie tylko przepisów regulujących rozpatrywany stan faktyczny, ale także na wyjaśnieniu, dlaczego w konkretnej sytuacji prawnej mają zastosowanie powołane przepisy.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Małgorzata Wolf- Kalamala, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 19 października 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 474/09 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia 25 marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w podatku od nieruchomości za 2007 r. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Bd 474/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia 25 marca 2009 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w podatku od nieruchomości za 2004 r.

W uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia wskazano, że decyzją z dnia 13 lutego 2004 r. Wójt Gminy G. określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2007 r. w kwocie 66.444,00 Skarżąca złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji, argumentując, że dotyczy ona zadrzewionej i zakrzewionej działki nr 32 o powierzchni 47-46,00 ha, na której znajdują się obiekty objęte ochroną na podstawie decyzji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w T. Skarżąca podniosła, iż w przedmiotowej nieruchomości nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej, a ochronę obiektów zabytkowych zleciła zewnętrznej firmie ochroniarskiej. Zarzuciła organowi nieuwzględnienie stanu faktycznego i przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm., dalej u.p.o.l.), a w szczególności art. 2 ust 2; art. 7 ust 1 pkt. 10; art. 7 ust 1 pkt. 6, co spowodowało wydanie decyzji z rażącym naruszeniem prawa.